Cage: Music for piano nr. 1-84. Sabine Liebner. Neos 10703/4 (2 cd’s, 1u. 54’20”). 2007
Cage: ASLSP nr. 1-8. Sabine Liebner. Neos 11042 (64’05). 2009
Cage: Études australes nr. 1-16. Sabine Liebner. Wergo WER 6740-2 (2 cd’s, 2u. 10’24”). 2011
Cage: Solo for piano 1958 nr. 1-7. Sabine Liebner. Wergo WER 6768 (69’48”). 2012
Cage: One nr. 7; Four nr. 6. Sabine Liebner. Wergo WER 67972 (60’15”). 2013
Cage: Tossed as it is untroubled; Solliloqui. Dream; In the name of the Holocaust; 2 Pieces; The previous night; Primitive; Cowell: Sinister resonance; Aeolian harp; 3 Irish legends; The Banshee; Vestiges; Amiable conversation; The snow of Fuji-Yama. Sabine Liebner. Wergo WER 7326-2 (77’53”). 2015
Natuurlijk beschikten we reeds over die gigantische en magistrale opname van de volledige pianowerken – ruim 18 uur muziek – van Steffen Schleiermacher (MDG 613-18 cd’s), maar wat is er op tegen wanneer een andere, in dit type repertoire gespecialiseerde pianiste zich ook met deze materie bezighoudt en met een waardevol alternatief komt?
En alternatief zijn de vertolkingen van Liebner werkelijk. Het is gewaagd om van een vrouwelijker aanpak te spreken, maar ze biedt in verhouding een breder expressiegamma, neemt waar ze dat nodig vindt ook wat meer tijd, maar klinkt met evenveel gezag, terwijl anderzijds ook sprake is van een zekere broosheid met onvoorspelbare akkoorden en zoeken naar nieuwe resonanties.
Tegelijkertijd klinkt ze heel rationeel, weloverwogen en scrupuleus. Het klinkt eigenlijk alles even waarachtig en authentiek. Opvallend is dat ze bijvoorbeeld in ASLSP de latere aanwijzing van de componist volgt en deel 6 weglaat doch nr. 7 herhaalt. Zo serieus is ze ook.
De opnamen klinken helder en warm en bezitten een aangename ambiance.
Dat Liebner in haar nieuwste bijdrage Cage met Cowell combineert en om en om uitvoert, is een goed idee. Het Cage aandeel richt zich vooral op de muziek die hij in de jaren veertig vorige eeuw voor danser Merce Cunningham schreef. Cowell had ook wat met de geprepareerde piano en vraagt de vertolker in The Banshee om over de snaren te vegen. Clusters hebben de overhand in Irish legends.
Zeker voor wie nog moet kennismaken met deze tak van de twintigste eeuwse pianomuziek heeft Liebner veel te bieden.