Couperin, L.: Préludes nr. 1 in d, 2 in D, 5 in g, 8 in in A, 10 in C, 12 in F, 129 in G, Allemandes nr. 15 in C, 58 in D en 93 in g, Courantes nr. 16 in C, 19 in C, 59 in D en 94 in g, Sarabandes nr. 60 in D en 95 in g, Gigues nr. 12 in d en 33 in c; Prélude nr. 6 in a À l’imitation de M. Froberger’, Stukken nr. 81 in F ‘Tombeau de M. Blancrocher’ en 127 in C ‘Rigaudon double’, Passacaglia nr. 98 in g; Pavane nr. 120 in fis; Gaillarde nr. 88 in G uit Pièces de clavecin. Glen Wilson. Naxos 8.555936 (74’41”). 2001

Louis Couperin schreef heel wat minder muziek dan zijn populairdere  neef François, maar zijn minder omvangrijke oeuvre is best de moeite waard en heeft kwalitatief een hoog niveau. De Amerikaans-Nederlandse klavecinist schrijft in de programmatoelichting dat deze Couperin  binnen een paar maten een mooie synthese bereikt tussen levendigheid en evenwicht, tussen bevalligheid en en grandeur, emotionele diepgang en uiterste eenvoud der gebruikte middelen.

In werkelijkheid schuilt inderdaad meer gevoel en welsprekendheid in deze miniaturen dan in de werken van François. Maar het gaat daarbij wel steeds om intieme, enigszins naar binnen gekeerde muziek en Glen Wilson die ook een reconstructie maakte van Couperins verloren geraakte Préludes non mesurés brengt de luisteraar op voortreffelijke manier binnen het wereldje van deze Louis. Daarvoor bespeelt hij een kopie van een Rückers de Jongere instrument uit 1628.

Dit gehoord hebbende, kan men zich afvragen of niet Louis de grotere toondichter was dan François…….

Een mooie uitgave met meer (en andere) Pièces de clavecin, ditmaal van het familielid Armand-Louis (ca. 1727-1789) is er van Sophie Yates (Chandos CHAN 0718).