Carissimi: Historia di Jephte; ‘Dai più riposti abissi’; Historia di Ionas. Consortium Carissimi o.l.v. Vittorio Zanon. Naxos 8.557390 (55’16”). 2003.
Het gaat bij de Historia di Jephte om het eerste duidelijke oratorium als verdere ontwikkeling van de laudi sacri die bekend zijn van Palestrina en Annimuccia en die werden gezongen in de gebedsplaats of oratorio van met name Philip Neri. Een juiste datering van het wek is onbekend, maar het moet vóór 1650 zijn geweest. Giacomo Carissimi was de eerste die zich in deze vorm uitte.
Gelukkig koos men bij het Consortium Carissimi voor een kleinschalige bezetting van dertien stemmen met begeleiding van twee violen, viola da gamba, violone, aartsluit, theorbe, kamerorgel en klavecimbel. Koorleden nemen de solorollen van de verteller (Historicus, tenor Fabio Furnari) waar, zo wordt Jephta’s zoon vertolkt door sopraan Nadia Caristi.
In deze uitvoering van de tragische geschiedenis klinken de ensembles met veel souplesse en plooibaarheid, maar de soli zijn niet alle ideaal gelukt. Een hoogtepunt is het koor ‘Plorate, filli Israel’. Ondanks geringe bezwaren gaat het hier als geheel om een goede productie. Het werk duurt hier 21’38” en is o.m. aangevuld met een identiek oratorium Historia Jonae (19’30”) dat eenzelfde structuur heeft. Als uitgebreide overgang dient de serenade ‘Dai più riposte abissi’.
Het voordeel van deze uitgave is dat hij geheel aan Carissimi is gewijd en dat hij goedkoop is. Meestal zijn Carissimi’s oratoria gedoemd om in verzamelprogramma’s te verschijnen. Dat is bijvoorbeeld het geval bij de haast nog mooiere vertolking door de Cappella figuralis met het orkest van de Nederlandse Bachvereniging o.l.v. Jos van Veldhoven (Channel Classics CCS 17098).