Cavalli: Messa concertata; Canzona a 6; O quam suavis et decora; Canzona a 4; O bone Jesu, o Jesu amabilis; Canzona a 3; Canzona a 8. Philippa  Hyde (s), Andrew Carwood (t), Adrian Peacock (bs) e.a. met Seicento en The Parley of instruments o.l.v. Peter Holman. Hyperion CDA 66970, Helios CDH 55293 (60’10”). 1996

De meeste kerkmuziek van Cavalli werd gepubliceerd in zijn Musica sacra uit 1656. Dat begint met de concertante toonzetting van deze achtstemmige (twee vierstemmige koren) Messa concertata uit ongeveer 1644 met begeleiding van 3 violen, 2 trombones en basso continuo.

Peter Holman volgt bij deze uitvoering de destijds in de Venetiaanse San Marco heersende traditie waarbij tussen de vijf delen van het ordinarium als tussenspelen offertorium- en communie motetten en bescheiden georkestreerde sonates (canzones) worden ingelast.

Er is enige verband met Monteverdi’s Magnificat uit 1641, wat erop zou kunnen wijzen dat Cavalli diens leerling was. Zijn eigen instrumentale muziek blijkt vrij vrolijk en extrovert te zijn.

Ook de Mis mist ieder zweem van zwaarwichtigheid en is – mogelijk mee daardoor – een best heel persoonlijke uiting. De vertolking met prachtige menging van de vocale en instrumentale stemmen, die toch duidelijk blijven is heel goed en stijlvol. Vooral sopraan Philippa Hyde verdient lof voor haar lyrisch gevoelige bijdragen aan de motetten.