Chopin: Mazurka’s nr. 1 in fis op. 6/1, 10 in Bes op. 17/1, 11 in e op. 17/2, 12 in As op. 17/3. 13 in op. 17/4 14 in g op. 24/1, 15 in C op. 24/2, 16 in As op. 24/3, 17 in bes op. 24.4, 19 in b op. 30/2, 22 in gis op. 33/1, 24 in C op. 33/3, 26 in e op. 41.1, 30 in G op. 50/1, 31 in As op. 50/2, 32 in cis op. 50/3, 34 in C op. 56/2, 35 in c op. 56/3, 37 in As op. 59/2, 38 in fis op. 59/3, 47 in a op. 68/2, 50 in a op. post. KK lib/4, 51 in a op. post. KK lib/5 en 56 in Bes op. post. KK IIa/3. Pavel Kolesnikov. Hyperion CDA 68137 (69’19”). 2015

Van de vierenzestig Mazurka’s van Chopin koos de jonge Russische pianist die tijdens zijn studie nog enige tijd onder de leerzaam koesterende vleugels van Maria João Pires verbleef een keuze van vierentwintig stuks, door alle scheppingsperioden van zijn jeugd tot 1845 verdeeld.

Meteen is te horen dat de geest van Arthur Rubinstein die er bijna honderdtwintig jaar geleden 51 opnam (Naxos 8.110656/7) en in 1982 opnieuw (RCA RD 85171, 2 cd’s) over hem vaardig is. En in wat mindere mate die van Vladimir Ashkenazy (Decca 448.086-2, 2 cd’s). 

Ook zijn landgenoot Kissin droeg veel moois op dit gebied bij (RCA 09026-62542-2).

Net als zij ontkracht Kolesnikov de mythe dat Chopin in de gestileerde dansen een sentimentele lichtgewicht zou zijn. Zijn toucher is subtiel en licht, geheel afgestemd op de rustige charme en de grillige en en vloed van de ritmen. De vereiste expressie lijkt van nature te zijn ingevuld. Bijpassend is een mooi milde pianoklank.

Wie een fragment van dit charmante en veelbelovende recital wil keuren, kan mogelijk het beste terecht bij de dromerig overpeinzende mazurka in a op. 17/4.