Castello: Sonate concertate in stil moderno,  libro primo. Academy of ancient music o.l.v. Richard Egarr. Academy of ancient music AAM 005 (68’32). 2016

Wie was Dario Castello? Sommigen beweren dat hij stierf tijdens de pestepidemie die in de jaren 1630 Venetië teisterde, anderen dat hij tot ver in de jaren 1650 overleefde. Wikipedia houdt op ongeveer 1590 als geboortejaar en ca. 1658 als sterfjaar.

Hoe dat ook zij: het gaat om een geheimzinnige, maar heel interessante componist uit de Venetiaanse school die een rol speelde in de overgang van canzona naar sonate en die zelf bekwaam cornet en dulciaan (voorloper van de fagot) speelde in de tijd dat hij aan de Sant Marco was verbonden. Zo’n negentwintig composities van hem overleefden; de onderhavige werken werden in 1621 gepubliceerd.

De 12 trio- en kwartetsonates uit boek 1 zijn resp. voor twee paren van violen, eentje voor viool en cornetto, voor viool en violetta, viool en trombone, cornetto en violetta, twee voor viool en dulciaan, voor cornetto, viool en dulciaan, twee voor 2 violen en dulciaan en de laatste voor 2 violen en trombone.

Blijkens wat Egarr en zijn kleine groepje van acht musici uit de Academy of ancient music hier laten horen, zocht deze Castello provocerend de grenzen op van wat de toenmalige muziek aan dynamische- en expressiemogelijkheden bood. Hij was blijkbaar wars van compromissen, uitte zich als een bezetene, maar schreef met gevoel voor dramatiek kostelijke virtuoze muziek. Dat hij zelf blazer was, is in deze sonates te horen en het moet heerlijk zijn om deze muziek te kunnen spelen. 

Richard Egarr leidt zijn ensemble afwisselend vanachter het klavecimbel en het kamerorgel en van zijn ensemble moet vooral fagottist Benny Aghassi met waardering worden genoemd.

Onbekende muziek die een feest voor het oor en het gemoed is.