CD Recensies

CHOPIN: LATE WORKS, POLLINI

Chopin: Late works. Barcarolle in Fis op. 60; Mazurka’s op. 59 nr. 1-3; Polonaise-fantaisie in As op. 61; Nocturnes op. 62 nr. 1 en  2; Mazurka’s op. 63 nr. 1-3; Walsen nr. 6-8 op. 64 nr. 1-3; Mazurka in f op. 68/4. DG 479.6127 (54’34”). 2016

 

Wanneer een pianist, zoals Pollini hier, voor een – weliswaar wat kort uitgevallen – Chopinrecital kiest uit late werken met opusnummers tussen de 59 en 64, krijgt vanzelf een heel afwisselend programma. Het bestaat uit de Barcarolle, de Polonaise-Fantasisie, zes Mazurka’s, twee Nocturnes en drie Walsen, met de onvoltooide Mazurka in f op. 68/3 als toegift.

Sinds hij in 1960 het Chopinconcours in Warschau won, vormde Chopin altijd een van de kernen van zijn optredens. Alleen de Mazurka’s nam hij nooit volledig op.

Het is goed te begrijpen dat Pollini zich aangetrokken voelde tot deze late werken met hun bijzondere harmonische ontwikkelingen en hun structurele subtiliteiten. Tot zover ziet alles er op papier veelbelovend uit. Maar dan…… valt om te beginnen de geluidskwaliteit tegen want de baskant van de vleugel klinkt wat te prominent, het middenregister wat wollig en het hoge register enigszins gedempt. 

Helaas blijft het daar niet bij. Meteen de Barcarolle komt aan dynamiek te kort, mist kleur en een duidelijke ritmische structuur. Het is de voorbode van een minder geslaagd geheel. Met name de Polonaise-Fantaisie, een van Chopins beste werken, valt tegen door het ontbreken van ritmische stuwkracht. Het is net of de pianist meer bezig is met wat hijzelf aan het ontdekken is, dan met het communiceren van de muziek en vertelt zo meer over hem dan over Chopin.

Ook de Nocturnes, Mazurka’s en Walsen klinken afstandelijk, steng, vrij kil en zonder enige poëzie. Wat verdrietig en ontnuchterd laat Pollini zijn bewonderende luisteraar achter.

Nu is het niet voor het eerst dat Pollini teleurstelde met zijn Chopin. Ook de complete Nocturnes van hem vielen tegen en er is minstens één jaarlijks optreden in Amsterdam dat onder de maat was voor zo’n kunstenaar die eigenlijk altijd de best denkbare prestaties leverde.