Chopin: Pianoconcerten nr. 1 in c op. 11 en 2 in f op. 21. Yullanna Avdeeva met het Orkest van de Achttiende eeuw o.l.v. Frans Brüggen. Narodowy inststytut Fryderyka Chopina NIFCCD 029 (73’33”). 2012

Het Poolse Nationale Chopin Instituut heeft de afgelopen tijd veel gedaan om grondig het volledige oeuvre van Chopin vast te leggen, soms zelfs dubbelop. Zo hadden Brüggen in zijn orkest in 2005 en 2006 reeds Dang Thai Son begeleid (Narodowy inststytut Fryderyka Chopina NIFCCD 004).

Brüggens orkest had dus al een band met Warschau en dat geldt in nog sterkere mate voor de Russische pianiste Yulianna Avdeeva die daar immers in 2010 het Chopinconcours had gewonnen.

Beide pianisten spelen op een gerestaureerde Érard vleugel uit 1849 waarvan wordt verondersteld dat die nagenoeg identiek is aan het instrument dat Chopin kende en bespeelde. Alleen al ter wille van zijn slanke, pittige lage register en zijn frisse, scherp gedefinieerde hoge register klank tegenover het vibratoloze geluid van de strijkers waardoor geen detail verloren gaat, is deze opname een belangrijk document.

Maar het gaat om zoveel meer dan een historische reconstructie door de interessante klankwereld die hier wordt geschapen. Begrijpelijk wordt ook waarom Avdeeva als Chopinvertolkster zoveel waardering oogstte. Dat komt ook tot uiting in de door getoonde artistieke verbeelding.

Om hat even of het gaat om de gedurfde dramatische vormen die ze in de eerste delen van beide werken schept en de energie waarmee ze de finales voortstuwt, of om de boeiende schoonheid die ze de larghetto’s meegeeft door ze kristalhelder en op een luchtige lyrische wijze uit te voeren, is sprake van een fascinerende visie die iets best aparts heeft.

Fijn dat ze deze nieuwe mogelijkheden ontdekt en zo zorgt voor een van de mooiste authentiekerige versies van beide concerten. Jammer hooguit dat Dang Thai Son hierdoor naar een lagere plek wordt verwezen.