Chopin: Late pianowerken op. 59/64.  Barcarolle in Fis op. 60; Mazurka’s op. 59 nr. 1-3’ Polonaise-fantaisie in As op. 61; Nocturnes op. 62 nr. 1 en 2; Mazurka’s op. 63 nr. 1-3; Walsen op. 64 nr. 1-3; Mazurka in f op. post. 68/4. Maurizio Pollini. DG 479.6127 (54’37”). 2016

Sinds hij in 1960 het Chopin concours in Warschau won en internationaal roem vergaarde met zijn direct gemaakte opname van Chopins Pianoconcert nr. 1 (EMI 567.548-2), behoort Chopin tot de vaste bestanddelen van deze pianist. In de loop der jaren heeft hij successievelijk de meeste voor DG opgenomen. Alleen aan een volledige opname van de Mazurka’s is hij nooit toegekomen. 

Soms kwam hij op naar chronologisch op opusnummer gerangschikte gedeelten terug en zo is het logisch dat hij in 2016 op. 59-64 onder handen nam. Het zorgt voor een gemêleerd programma van de Barcarolle, de Polonaise-Fantaisie samen met zes Mazurka’s, twee Nocturnes en 3 Walsen met als epiloog de onvoltooide Mazurka in f op. 68/3.

De aantrekkingskracht van deze late werken het gedurfde harmonische wendingen en structurele subtiliteiten op Pollini, zelf ook niet meer de jongste, moet begrijpelijkerwijs heel groot zijn geweest.

Van de Barcarolle geeft hij een fascinerende, vrij strenge, maar tevens ontspannen verklanking. De Polonaise-fantaisie, van zichzelf al een meesterstuk, maar hij helaas niet een superieur monument. Daarvoor ontbreekt het teveel aan ritmische stuwkracht.  Gelukkig verloopt de rest van het programma wel grotendeels weer op hoog niveau al lijkt hij vooral geboeid door de formele vernieuwingen van de werken.

Zo lijkt Pollini wat meer bezig te zijn met zijn nieuwe ontdekkingen in deze stukken dan dat hij die graag en gemotiveerd deelt met de luisteraar. In die zin zegt deze cd meer over Pollini dan over Chopin.