Copland: Symfonie nr. 3; Music for a great city. Saint-Louis symfonie orkest o.l.v. Leonard Slatkin. RCA RD 60149 (67’14”). 1989

Copland: Symfonie nr. 3; Latin American sketches nr. 1-3. Detroit symfonie orkest o.l.v. Leonard Slatkin. Naxos 8.559844 (55’18”). 2015

De Grote Amerikaanse Symfonie was nooit zo in de publieke verbeelding als De Grote Amerikaanse Roman. Toch leek zo’n symfonie altijd het streven en het doel te zijn van Amerikaanse componisten in de vorige eeuw. Onder de vele pogingen van Barber, Bernstein en Branca springt vooral de Symfonie nr. 3 van Copland er positief uit.

Hij componeerde dit werk in de periode 1944/6 na voltooiing van zijn briljante ballettrio Billy the kid, Rodeo en Appalachian spring en hield de populistische toonzetting van die partituren aan. Volgens de componist is het een ‘eind-van-de-oorlog werk…. bedoeld om de euforische tijdgeest te vangen’.

He is een uitgebreid werk qua lengte en karakter. Het eerste deel ontvouwt zich met lyrische grandeur en roept beelden op van uitgestrekte prairies. De stuwende ritmes en de krachtige motieven van het tweede deel suggereren zwoegende, zware machines. Alleen aan de randen van het derde deel, waar de melodieën zoekend ronddwalen, suggereert de componist onzekerheid. Dat gevoel wordt geheel weggenomen in de finale met zijn dramatische en doortastende gebruik van de Fanfare for the common man.

Net als Leonard Bernstein die de symfonie tweemaal opnam (in 1966 op Sony SMK 63155 en in 1985 op DG 419170-2) maakte Leonard Slatkin der twee opnamen van. De eerste klinkt strikt en toepasselijk gespierd, maar de tweede is mogelijk wat intenser en wat meer welsprekend.

Ook de minder bekende aanvullende werken krijgen goede interpretaties.