Chopin: Polonaises nr. 11 in g KK. IIa/1, 13 in As KK. IVa,/2, 14 in gis KK. IVa/3, 15 in bes KK. IVa/5 in bes Adieu, 16 in Ges KK.IVa/8; Pianosonate nr. 1 on c op. 4; Variaties in Bes over ‘La ci darem la mano’ uit Mozarts Don Giovanni op. 2. Philippe Giusiano. Narodowy Instytut Chopina NIFCCD 216 (73’18”). 2016

Van de minstens drieëntwintig Polonaises die Chopin tussen 1817 en 1846 schreef, gingen er tenminste zeven verloren. Deze Poolse nationale dansvorm heeft een status die vergelijkbaar is met de wals in de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie. Chopin maakte er een genre van dat ver uitstijgt boven een gewone volksdans want hij gaf ze een opstandig, trots karakter aan. 

De Franse pianist Philippe Giustiano nam tweemaal deel aan het Chopinconcours in Warschau. In 1990 behoorde hij tot de finalisten, in 1995  nam hij opnieuw deel en werd hij winnaar.

Het vijftal hier opgenomen werken in deze vorm draagt geen opusnummer en is opgenomen volgens de Kobylańska nummering (er bestaat een dito van Brown en Chominski). Hij combineert deze niet met de voor de hand liggende Pianosonates nr. 2 of 3, maar met de minder bekende nr. 1 en rondt zijn recital af met de Mozartvariaties waardoor een vrij uniek en bijzonder programma ontstond.

Hier kunnen we horen dat Giusiano destijds terecht werd bekroond. In de Polonaises ligt zijn kracht in het feit dat hij zonder enige show iets arrogants en martiaals aan deze werken meegeeft en de climaxen degelijk opbouwt en de pieken niet overdrijft.

Ook de Sonate en het Variatiewerk klinken hoogst idiomatisch en geëngageerd. Een opname om zeer mee ingenomen te zijn.