Charpy: Sillages. Vivante morte éblouie; Contes de la pluie et du soleil; Nekamá; Ce corps; Sur l’abîme; My soul’s at liberty; A nos ancêtres, a nos enfants; Resp. Raphaëlle Kennedy (s), Anthony Loroy (vc) en Sandra Moubarak (p); Thomas Keck (el. gitaar); Raphaëlle Kennedy (s) en Maylise Florid (git); Anaïs Gaudemard (hrp); Ensemble solistes XXI o.l.v. Racid Safir; Pierre-Adrien Charpy (org), Moussa Héma (slagw), Raphaëlle Kennedy (s) en Ensemble Da pacem. Cypres CYP 2623 (2 cd’s, 2u. 12’56”). 2017

Behalve ‘kielzog’ betekent ‘dans le sillage de quelqu’un’ ook ‘achter iemand aan’. Wat de in 1972 geboren componist Pierre-Adrien Charpy daarmee precies wil uitdrukken blijkt uit een wat vage, haast metafysische begeleidende tekst niet erg duidelijk.

Wel duidelijk is dat hij zich in de hier gepresenteerde kleinschalige bezettingen en solowerken in fraai gelaagde muziekstromen weet te uiten. De tekst spreekt ook van een verzameling juwelen. Dat is misschien wat teveel gezegd over de veelal met subtiele waterverf geschreven stukken waarin barok, romantisch en eigentijds als stijlen zijn verweven. De kennismaking met deze componist heeft iets fascinerends, zeker omdat er zoveel begrip en toewijding van de verschillende vertolkers uit spreekt. Maar het is wel even wennen, precies waar zo’n opname nuttig voor is. Dit zijn de enige werken van Charpy die tot op heden zijn verschenen. Benieuwd naar meer.