Chopin: Ballades nr. 1 in g op. 25, 2 in F op.38, 3 in As op. 47 en 4 in f op. 52; Nocturnes nr. 4 in F op.15/1, 13 in c op. 48/1, 17 in B op. 62/1. Leif Ove Andsnes. Sony 190758-2293-2 (51’23”). 2018

Dat de Noor Leif Ove Andsnes een goede Chopinvertolker is, toonde hij al in 1990 aan met zijn opname van diens drie Pianosonates (Virgin 791.501-2) en de Cellosonate met Truls Mørk (Simax PSC 1063). Daarna duurde het  achttien jaar voordat hij - intussen bijna 50 en bij Sony beland. - opnieuw met een zelf lang gewenste Chopinopname komt. Daarvoor koos hij de vier Ballades die hij om en om speelt met een drietal kortere Nocturnes als rustpunten.

De Ballades behoren tot Chopins krachtigste werken, ze zijn vol dramatische contrasten met zowel momenten van lyrische schoonheid als van passages vol tumultueuze energie. Het verhalend karakter dat het begrip ballade suggereert, heeft geleid tot allerlei veronderstellingen, bijvoorbeeld dat deze werken iets te maken konden hebben met de gedichten van zijn Poolse tijdgenoot Adam Mickiewicz van wie hij een paar gedichten voor zijn liederen koos. Maar niets wijst erop dat Chopin zijn Ballades liet inspireren door enigerlei tekst.

Andsnes stelt deze werken op meesterlijke wijze voor, belicht alle kanten daarvan, schept steeds de juiste sfeer, zorgt voor een goede dynamische balans en een evenwichtige opbouw. Tijdens de rustig en sfeervol voorgedragen Nocturnes kan men inderdaad even tot rust komen.

Wat de Ballades betreft, voegt Andsnes zich in de topgroep iets onder Zimerman (DG 423.090-2) en naast Pollini (DG 459.683-2) en Perahia (Sony SK 64399).