Caldara: Maddalena al piedi di Cristo. Emmanuelle de Negri (s., Maddalena), Maïlys de Villoutreys (s., Marta), Nendetta Mazzurcato (a., Amor terreno), Reinoud van Mechelen (t., Cristo), Riccardo Novaro (b., Fariseo) en Damien Guillon (altus, Amor celeste) met Le banquet céleste o.l.v. Damien Guillon. Alpha 426 (2 cd’s, 2u. 07’59”). 2017 

Totdat René Jacobs het ‘Oratorio a 6, con sinfonia’ Maddalena al piedi di Cristo in 1995 opnam (Harmonia Mundi HMC 90.5221/2) leefde de muziek van Antonio Caldara (ca. 1670-1736) op de grens van vergetelheid. Er was slechts aandacht voor een paar van zijn rond de zestig dramatische werken, waarvan de meeste werden geschreven toen hij vice kapelmeester was aan het Weense hof van Karel VI tussen 1716 en het einde van zijn leven. Hij moet een van de bekendste oratoriumcomponisten van zijn tijd zijn geweest.

In Maddalena al piedi di Cristo gaat het om de strijd tussen goed en kwaad van de zondares Maria Magdalena die door haar zuster Martha wordt gedwongen boete te doen; de rollen van Christus en een farizeër zijn van minder belang, hoewel deze laatste een mooie, duistere aria ‘Questi sono arcani ignoti’ te zingen krijgt.

Het werk begint mooi met een geagiteerde ouverture, gevolgd door een licht hypnotiserende aria ‘Dormi, o cara’ van ‘de aardse liefde’, fraai gezongen door de alt Nendetta Mazzurcato. Daarna volgen 27 korte da capo aria’s met voorafgaande recitatieven; ensembles komen we nauwelijks tegen en gelukkig zijn die aria’s heel gevarieerd. 

Dan zin er natuurlijk ritornelli van het klein bezette orkest met strijkers en continuo (klavecimbel, orgel, luit en theorbe). Vooral de viool heeft in de aria’s soms een obligate partij in ‘In lagrime stemprato’ wordt zo een vallende tranenstroom voorgesteld. 

Damien Guillon houdt vlotte tempi aan, beschikt over een keur van goede zangers en er bestaat een mooi verschil door beide liefdes door verschillende stemtypes te laten uitbeelden, een echte alt en een countertenor.

Tot de verschillende mooie momenten behoren ‘Diletti’ van Mazzurcato, ‘Vattene’ met de Villoutreys en de beide aria’s van de liefde die geniet van de uiteindelijke overwinning van het goede.

Dit is een uitgave die enthousiast kan worden aanbevolen.