Chopin: Nocturnes nr. 15 in f op. 51/1, 16 in Es op. 51/2; Mazurka’s nr.  33 in B op. 56 nr. 1 34 in C op. 56/2 en 35 in c op. 56/3; Berceuse in Des op. 57; Pianosonate nr. 3 in b op. 58. Maurizio Pollini. DG 483.6475 (53’52”). 2018   

Van Pollini verscheen in 2008 het album ‘Pollini Chopin’ (DG 477.9908, 9 cd’s) waarin al zijn tussen 1972 en 2008 gemaakte en eerder los verschenen Chopinopnamen waren gebundeld. Dat ging met name om de Pianosonates nr. 2 en 3 (nr. 2 zelfs tweemaal), de 12 Études op. 10 en het dozijn op. 25, de 24 Préludes + nr.25 in cis, de 7 Polonaises, de 4 Scherzi, de Berceuse, de Barcarolle, de 4 Ballades, de Fantasie, de Nocturnes op. 9/1-3, op. 15/1-3, op.27 1/2, op. 32 1/2, op. 37 1/2, op. 48 1/2, op. 55 1/2, op. 62 1/2 en op. 72, de Mazurka’s op. 33 1/4, de Walsen op. 34 1/3 en Impromptu nr. 2. 

Aan een complete opname is hij nooit toegekomen. Bij die vroegere opnamen bevonden zich wat hoogtepunten als de Pianosonate nr 2 met een Ballade, de Ballades (DG459.683-2), wat Mazurka’s en Walsen en een Impromptu (DG 477.7626), de Études (DG 413.794-2), de Polonaises (DG 457.711-2) en de Scherzi (DG 431.623-2).

Maar van een echt complete opname van alle Chopinwerken voor piano is het bij Pollini in zijn beste jaren helaas nooit gekomen. In de afgelopen decennia is nogal eens betreurd dat zijn Amsterdamse recitals en zijn nieuwe opnamen tamelijk teleurstelden.

In dat licht moeten we ook deze inhaalmanoeuvre zien. De realisatie van de Pianosonate nr. 3 haalt niet bij de vorige opnamen al helemaal niet bij die van Argerich (DG 419.055-2) en het resterende deel van het recital maakt een goede, maar geen exceptioneel bijzondere indruk.

We kunnen ons Pollini het beste herinneren aan zijn echt uitstekende vroege opnamen