Chaminade: Pierrette op. 41; Études de concert op. 35 nr.1/6; Les sylvains op. 60; Arabesque in g op. 61; Poèmes provençales op. 127; La Lisonjera op. 50; Romances sans paroles op. 76 nr. 1/61; Thème varié in A op. 89. Mark Viner. Piano Classics PCL 10164 (74’04”). 2018 

In een tijd waarin vrouwen nog nauwelijks publiek konden optreden waren in Frankrijk twee componistes die zelfs de royalty aan hun voeten hadden liggen. Het was ten tijde van de belle époque in Frankrijk van de elegante stijl van schilders als Manet, Renoir en Degas, maar niet een tijd waarin componistes als Chaminade en Holmès in hoog aanzien stonden. Toch scoorde de in 1857 geboren Chaminade met haar Concertétude op. 35/2 Automne een hit. Er werden duizenden exemplaren van de bladmuziek verkocht.

Vooral de middenklasse hongerde naar haar soort licht sentimentele en nostalgieke laatromantische salonmuziek op hoog niveau.

De Engelse pianist Mark Viner, die zich eerder al wijdde aan pianowerken van Sigismund Thalberg (Piano Classics PCL 0092) en Alkan toont een goed gevoel voor de vrouwelijke fijnzinnigheid en charme, maar tevens ook voor de melodische kracht van Chaminade’s werk. Daarbij zijn vooral de zes Concertstudies in pianistisch opzicht best veeleisend en moet in de vierdelige reeks Poèmes provençales best diep naar betekenis worden gegraven. Dat alles lukt hem goed en wie genoeg heeft aan een mooie selectie uit Chaminades pianowerken, heeft aan deze opname uitgave precies wat nuttig is.

Graag zou ik ook eens iets van Chaminade’s enige opera-comique, La sevillane uit 1882 willen horen Pianisten Goldstone en Clemmow speelden 5 munten uit dat op. 19b (Olympia OCD 626).