Cardoso: Lamentaties voor Witte Donderdag; Missa pro defuctitis a 4 (Requiem); Domine, tu mihi lavas pedes; Magnificat secundi toni; Amen dico vobis; Cum audisset Johannes; Ipse est qui post me; Omnis vallis; Quid hic statis; Tua est potential; Sitvit anima mea. Cupertino o.l.v. Luis Toscano. Hyperion CDA 68252 (69’34”). 2016

Tijdens de regeringsperiode van Filips II behoorde Manuel Cardoso (1566 - 1650) naast Filipe de Magalhães en Duarte Lobo tot de beste componisten uit de Gouden Eeuw van de Portugese Renaissance. Cardoso was sterk beïnvloed door Palestrina, maar ook wel avontuurlijk. Een deel van zijn werk ging verloren bij de aardbeving in 1755, maar gelukkig bleven vijf handen met zijn a cappella koormuziek gespaard. De hier opgenomen stukken komen meest uit de derde daarvan, die in 1648 werd gepubliceerd.

Het programma begint met een les en twee wanhopig klinkende zesstemmige responsoria voor Witte Donderdag op de Hebreeuwse letters Vau en Zain voordat de muziek verder gaat over de val van Jerusalem.

In het vierstemmige Requiem spelen de solozangers een belangrijke rol. Een hoogtepunt is het ‘Agnus Dei’ waarin de tijd even lijkt stil te staan.

Het vierstemmige Magnificat is een sfeervol overpeinzend vroeger werk met een mooie bijdrage van sopraan Eva Braga Simões.

Met acht Motetten wordt het programma afgesloten, ze komen uit de derde bundel en hebben het raadselachtige ‘Domini tu mii lavas pedes? (Heer, wat u mijn voeten?) als hoogtepunt. Bekender is ‘Sitivit anima mea’.

Ook het Cupertino koor is Portugees en moet deze muziek in de genen hebben om voor zulke tegelijk vrij luchtige en door de zon beschenen typisch heldere Iberisische klanken te laten oren. De weldadige akoestiek van de Basilica do Bom Jesus in Braga doet er het zijne aan om van deze productie een heel welluidend karakter te verlenen.