Copland: Symfonie nr. 3; Chávez: Symfonie nr. 2 Sinfonia India. Orchestra of the Americas o.l.v. Carlos Miguel Prieto. Linn CKD 604 (52’37”). 2018
De Grote Amerikaanse Symfonie was nooit zo sterk aanwezig in de politieke verbeelding aan de Amerikaanse Droom en de Amerikaanse Roman. Toch heet dit het doel te zijn van een aantal componisten in het midden van de twintigste eeuw, waaruit de volwassenwording van de Amerikaanse Symfonie ontstond. Onder de vele fraaie werken uit die tijd, springt vooral Symfonie nr. 3 van Copland eruit.
Copland componeerde deze vlak na de balletten Billy the Kid, Rodeo en Appalachian Spring en hielde populaire toonzetting daarvan aan. Volgens hem is het een eind-van-de oorlog stuk, bedoeld om de euforistische tijdgeest te vangen. Het is verder een nogal uitgebreid werk, zowel in de lengte als in het karakter.
Het eerste deel ontvouwt zich vo lyrische grandeur en roept beelden op aan uitgestrekte prairies. De stuwende ritmen en de krachtige motieven uit het tweede deel suggereren zware, zwoegende machines. Alleen aan de randen van het derde deel waar de melodieën zoekend ronddwalen, blijkt iets va n onzekerheid. Dat gevoel wordt echter meteen weggenomen in de finale met zijn dramatische en doortastende gebruik van van de Fanfare for the common man.
Leonard Bernstein nam deze Symfonie tweemaal op. Het mooist van intensiteit en sterk welsprekend in New York (DG 419.170-2).
Ook typisch Amerikaans, maar uit een heel andere wereld komt de Symfonie nr. 2, Sinfonia India, van de Mexicaan Carlos Chávez (1899 - 1978) uit 1936. Deze had Indiaans bloed in aderen en dat bepaalde in zijn werken mede het idioom, de kleurigheid en de vitaliteit met soms krachtige ritmen en gebruikmaking van een volle slagwerkkeuken.
Het werk is ééndelig maar met diverse secties, veelvuldige tempowisselingen, onregelmatige ritmen en kruisritmen. Individuele blaasinstrumenten spelen er een grote rol in en de Indiaanse thema’s zijn goed herkenbaar. In 1958 nam de componist deze symfonie zelf op (Philips 422.305-2) en daarna volgde o.a. Eduardo Mata in 1981 met alle 6 Symfonieën (Vox Box CDX 5061).De Linn opname klinkt als vrijwel steeds bijzonder mooi.
En nu is er dan ook Carlos Miguel Prieto die in het programma onder de titel Pan American reflections De Noord-Amerikaanse composities een goede beurt geeft en Copland en Chávez verenigt. De Linn opname klinkt als vrijwel steeds bijzonder mooi.