Charpentier, M.A.: Litanies de la vierge: motets pour la maison de Guise. Miserere des Jésuites H. 193; Antienne H. 526; ‘Annuntiate suoeri, narrate coeli’ uit Pro omnibus festis B.V.M, H. 333; Ouverture pour le sacre d’un évêque H. 536; Litanies de la Vierge H. 83. Ensemble Correspondances o.l.v. Sébastien Daucé. Harmonia Mundi HMC 90.2169 (60’24”). 2013

 

Tijdens het door de Coronacrisis sterk gehandicapte Festival Oude Muziek 2020 in Utrecht kon het publiek in Vredenburg genieten van een vanuit de abdij van Saintes, 120 kilometer ‘gestreamde’ uitvoering door een van de beste Franse ‘oude muziek’ ensembles Correspondances, van Buxtehude’s Membra Jesu nostri. Dat was behelpen.

Weer thuis wilde ik het ensemble nog wel eens horen. Misschien was dat ook wel behelpen om het alleen van een cd te horen. Ik koos het programma Litanies de la vierge: motets pour la maison de Guise waaraan ik heel mooie herinneringen bewaarde.

Lang werd Marc Antoine Charpentier (1643 - 1704) aan het eind van de zeventiende eeuw overschaduwd door Lully en pas later werden zijn grootse prestaties erkend en hooglijk gewaardeerd met zijn gave voor bijtende dissonanten, lange harmonieketens en dramatische gebaren.

Charpentier zong indertijd zelf mee in de gewijde werken die hij schreef voor de familie De Guise terwijl hij bijna twintig jaar in dienst was van Marie de Lorraine die in 1675 een grote erfenis kreeg waaruit ze zo’n 15 musici kon betalen. De intensiteit van deze muziek is haast alarmerend sensueel. 

Prachtig repertoire, volmaakt uitgevoerd door zangers met mooie en soepele stemmen die precies weten hoe de teksten moeten worden voorgedragen. Ook de instrumentalisten weten precies wat ze te doen staat, individueel en als groep. Daucé en de zijnen tonen een grote affiniteit met dit bijzondere idioom en weten voor een goede balans te zorgen tussen de expressieve zang en de precieze, frisse instrumentale bijdragen.