Crumb: Metamorphoses, band 1. Marcantonio Barone. Bridge BRIDGE 9535 (37’26”). 2019

 

De ruim 90-jarige Amerikaanse componist George Crumb (1929) schreef zijn ‘Tien fantasiestukken’ naar beroemde schilderijen voor versterkte piano’ onder de titel Metamorfoses I tussen 2015 en 2017 als een eigen soort Schilderijententoonstelling. Het gaat in dit geval om ‘De zwarte prins’ en ‘De Goudvis’ van Paul Klee, ‘Kraaien boven een graanveld’ van Vincent van Gogh, ‘De violist’ van Marc Chagall, ‘Nocturne: blauw en goud - Southhampton water’ van Whistler, ‘Perilous nacht’ van Johns ‘Clowns in de avond’ van Chagall, ’Contes barbares’ van Gauguin, ‘The persistence of memory’ van Dali en ‘De blauwe rijder’ naar Kandinsky.

Hij gebruikt daarvoor zijn persoonlijke medium, de van allerlei voorwerpen  op en tussen de snaren voorziene geprepareerde vleugel met soms ook getokkelde snaren. Ook worden soms echte slagwerkeffecten opgewekt of wordt een speelgoedpiano gebruikt, zoals in Chagalls ‘Clowns in de avond’. In diens ‘De violist’ horen we Joodse volksmuziek. In ‘Contes barbares’ horen we zelfs kreten van Manao tupapau (dode geesten). 

Van alles passeert de revue in een soms ietwat griezelige, surrealistische sfeer, zoals bij de smeltende klokken van Dali’s stuk met op de achtergrond het motief van ‘Amazing Grace’.

Het is haast een wonder dat één uitvoerende met twee handen en tien vingers dat alleen kan realiseren, maar Crumb specialist Marcantonio Barone lukt dat wonderwel en op de cd cover kijkt Crumb goedkeurend toe. Wel hadden we mogen verwachten dat ook het ongeveer 45 minuten durende Metamorfoses II uit 2018 is meegenomen, maar dat werk verschijnt blijkbaar later van Barone aan wie het is opgedragen. Eerder nam hij de Spanish- en American songbook cyclussen op (Bridge 9445 en 9476) in het kader van een volledige reeks.