Coll: Concert voor viool, cello en orkest Plaisirs illuminés. Veress: Musica concertante; Kurtág: ‘Jelek’ uit Signs, games and messages; Ginastera: Concert voor strijkorkest; Bartók: ‘Pizzicato’ uit Duetten voor 2 violen S. 90, BB. 104/43; Ligeti: ‘Balada si joc’, Duet voor 2 violen. Met Sonja Starke (v), Suyeon Kang (v), Marko Milenkovic (va), Thomas Kaufmann (vc), Sol Gabetta (vc) en Camerata Bern o.l.v. Francisco Coll. Alpha ALPHA 580 (74’24”). 2019
Coll: Vioolconcert; ‘Hidd’n blue’; ‘Mural’; ‘Iberische miniaturen’ nr. 1-4; ‘Aqua cinerea op. 1. Patricia Kopatchinskaya met het Luxemburgs filharmonisch orkest o.l.v. Gustavo Gimeno. Pentatone PTC 5186-951 (80’57”). 2020
De eerste gelegenheid om per cd kennis te maken met de Spaanse componist Francisco Coll (1985) deed zich voor toen in 2019 de opname van zijn Concert voor viool, cello en orkest ‘Les plaisirs illuminés’; ‘LaLuLaLied’ verscheen, samen met werken van Veress, Kurtág, Ginastera, Bartók en Ligeti beschikbaar was.
Op de uitgave van het Vioolconcert dat de componist schreef als ‘een muzikaal portret’ van haar dat ontstond toen hij de violiste en de dirigent in Valencia ontmoette in 2016. Het werk werd in dubbel opzicht heel persoonlijk. Laten we hopen dat Kopatchinskaya zich daar goed in herkent. Ze speelt het in ieder geval met hart en ziel en komt eruit naar voren als iemand met grote verbeeldingskracht en energie, maar ook vol onschuld. Er bestaat een hechte samenwerking tussen componist, dirigent en soliste. Wat een boeiende violiste is Kopatchinskaya, ook los van dit portret.
Samen met de vier andere werken die tussen 2005 en 2019 ontstonden, geeft dit programma een goed idee van de ontwikkelingsgang van Coll. Het is blijkbaar iemand die van uitersten en dus grote, soms haast surrealistische tegenstellingen houdt. Koortsachtige intensiteit, flamenco invloeden en aardige dichterlijke invallen staan naast elkaar. Om aan die voorwaarden te voldoen, herzag bij mogelijk zijn eersteling ‘Aqua cinerea. De overige kortere stukken zijn uit respectievelijk in 2014 (‘Hidd’n Blue’), 2014 (‘Four Iberian miniatures’) en 2016 (‘Mural’). Vooral van dit laatste, vierdelige werk, dat 24’25” duurt, raakte ik nogal onder de indruk.