Coleridge-Taylor: Heart & hereafter. Liederen. ‘Sorrow songs’ op. 57 nr. 1-6; ‘Minguillo’, ‘If thou art sleeping maiden’, ‘Tears’ uit Southern love songs op. 12; ‘African Romances’ nr. 1-8 op. 17; ‘Big lady moon’ uit Fairy ballads; ‘Thou art risen, my beloved’, ‘You lay so still in the sunshine’, ’Thou hast bewitched me beloved’ uit Songs of sun and shade; ‘A king there lived in Thule’, ‘Why were you born when the snow was falling’; ‘Canoe song op. 37/2; ‘You’ll love me yet’ op. 37/1; ‘Life and death’. Elizabeth Llewellyn (s) en Simon Lepper (piano). Orchid Classics ORC 100164 (55’30”). 2020

 

De Engelse componist Samuel Coleridge-Taylor (1875 - 1912) was van gemengde afkomst. Zijn vader was een arts uit Sierra-Leone, zijn moeder een Engelse. Dat maakte zijn entrée in de Victoriaanse maatschappij er niet makkelijker op. Maar hij zette door en werd zeer gewaardeerd door collega’s als Elgar, Parry en Stanford. Helaas overleed hij betrekkelijk jong.

In zijn liederen blijken een groot melodisch instinct en een onafhankelijke geest schuil te gaan. Hij had ook een goede neus voor mooie teksten, zoals meteen blijkt uit de zes ‘Sorrow songs’ waarin hij de melancholieke teksten van Christina Rossetti beelden op muziek heeft gezet. Datzelfde is het geval met de drie liederen van ‘Songs of sun and shade’ op tekst van de lesbische schrijfster Marguerite Radclyffe-Hall. De zeven ‘African romances’ zijn gebaseerd op teksten van de Afrikaans-Amerikaanse dichter Paul Laurence Dunbar en bezitten in ritmisch opzicht een duidelijk Afrikaanse inslag.  Zelf was Coleridge-Taylor zover bekend nooit in Afrika.

Qua stijl herinneren deze liederen veel aan Grieg en Dvorak. Een paar missen net dat sprankje inspiratie, maar de rest maakt een heel aangename indruk. Dat doet verlangen naar meer, maar laten we dankbaar zijn voor wat er nu is. En extra dankbaar dat Elizabeth Llewellyn (1974) juist dit repertoire voor haar debuut cd koos. Ze is waarschijnlijk vaker in de English National Opera te horen