Chopin: Nocturnes nr. 1-21. Alain Planès. Harmonia Mundi HMM 90.5332/3 (2 cd’s, 1u., 54’09”). 2019

 

De ‘authenticiteits’ golf heeft de Pianowerken van Chopin betrekkelijk onberoerd gelaten, maar daar is nu verandering in gebracht door Alain Planès die speelt op een Pleyel fortepiano uit 1836 in een poging om het recital dat de componist in de eigen zaal van de firma Pleyel gaf in 1842. Dat gebeurt maar ten dele, want Chopin wisselde zijn programma en begeleidde ook de beroemde sopraan Pauline Viardot Garcia in wat liederen.

Het bijzondere van Planès’ optreden schuilt in zijn zeer te prijzen voorname terughoudendheid en in de vrij donkere en broze, maar wel enigszins percussieve klank van de vleugel die het voordeel heeft dat de muziek niet de kans krijgt om sentimenteel te klinken. De 21 Nocturnes ontstonden tussen 1827 en 1846 en verlopen in de catalogus als nr. 1-3 op. 9 nr. 1/3, nr. 4-6 op. 15, nr. 7 en 8 op. 27, nr. 9-10 op. 32 nr. 11-12 op. 37, nr. 13-14 op. 48, nr. 15-16 op. 55, nr. 17 en 18 op. 62, nr. 19 op. 72, nr. 20 P1/16 en nr. 21 P2/8.

Het resultaat maakt als geheel een goede indruk en de beide Nocturnes op. 27 en die in c op. 40/1 maken hier door hun combinatie van ernst en elegantie de mooiste indruk.

Wie niet zo geboeid is door een authentieke benadering, is nog steeds het beste af met Maria João Pires (DG 477.096-2) en Nelson Freire (Decca 478.218-2).