Couperin, F.: Les apothéoses. ‘Apothéose de Corelli’ uit La Parnasse; Concert voor 2 violen,2 fluiten en b.c. ‘Apothéosis’. Bernard Hervé (spr), Monica Huggett (v), Chiara Banchini (v), Ton Koopman (kl), Hopkinson Smith (theorbe) en Jordi Savall (vdg). Alia Vox AVSA 9944 (47’08”). 1985

 

Een welkome heruitgave van Alia Vox ADE 042 uit 2008 die nog eens de aandacht vestigt op deze composities. Tweemaal schreef Couperin ‘le grand’ (1668 - 1733) een dergelijk eerbetoon aan zijn grote voorgangers. Eerst komt de Apothéose La Parnasse ou l’apothéose de Corelli (grande sonate en trio) uit 1725 en daarna de liefst dertiendelige  L’apothéose de Lully die ruim een half uur duurt en dertien delen telt uit 1726.

In maart 1985 kwamen vijf grootheden uit de oude muziek in Parijs bij elkaar voor deze bijzondere opname: van ‘Les Apothéoses’: Jordi Savall, Ton Koopman, Monica Huggett, Chiara Banchini en Hopkinson Smith. Zij brengen op hun beurt met deze opname een eerbetoon aan François Couperin die op zijn beurt weer zijn grote voorbeelden Jean-Baptiste Lully  (1632 - 1687) en Arcangelo Corelli (1653 - 1713) eert.  

In detail gezien is L'Apothéose de Corelli een sonate in Italiaanse stijl, de langste die Couperin ooit schreef. Het is geen pastiche, maar een serieus en ernstig werk: stijlvol, harmonieus en nobel. Het is in dit opzicht, eerder dan qua stijlovereenkomst, een eerbetoon aan Corelli. L'Apothéose de Lully is gecomponeerd als onsterfelijke herinnering aan de onvergelijkbare monsieur Lully. In elke maat van dit werk vinden we humor, getint met ernst: dit onderscheidt het onmiddellijk van L'Apothéose de Corelli. Het Concert voor 2 violen, 2 fluiten en b.c. ‘Apothéosis’ is een mooie toevoeging.

Een beter stel musici dan dit al niet gauw bij elkaar te krijgen voor een naar behoren gelukte uitvoering en opname.