Chopin: Walsen nr. 1-19. François Chaplin. Aparté AP 270 (63’29”). 2020

 

François Chaplin maakte in 2009 al een mooie volledige opname van Chopins Nocturnes (Zig-Zag territoires ZZT 100203-2, 2 cd’s). Het valt makkelijker te spreken over slechte uitvoeringen van Chopins Walsen dan over goede. Bij de slechte kom je hoekige ritmen, bleke kleuren en stroperigheid tegen.

Bij de goede valt vooral te zeggen hoe gelukkig ze je maken. Dat is dankzij François Chaplin hier duidelijk het geval. Hij toont energie, wekt de juiste sfeer en zorgt voor charme. Een kwestie van idiomatische, typisch Franse pianistiek, het soort spel dat men associeert met Alexandre Tharaud – en wat verder verwijderd – met Arthur Rubinstein.

Zowel de walsen in majeur als die in mineur komen gaaf onder zijn handen vandaan. Bijvoorbeeld de Wals in a op. 34/2 die niet kniezend klinkt omdat het walritme goed wordt volgehouden bij alle melancholie.

Meteen de Wals in Es op. 18 uit 1833 is raak getypeerd en de ‘Minutenwals’ is precies dat. De pianist gunt zich binnen de toegestane alle vrijheid voor expressie. Daarmee rangschikt hij zich onder de betere vertolkers in het gezelschap van Lipatti (EMI 566.904-2), Rubinstein (RCA 09026-63047-2) en Flitter (EMI 698.351-2).