Crumb: ‘Songs, Drones and Refrains of death’, ’Quest’. Nicholas Isherwood (b), Alexander Swete (git), Franzisco Obieta (cb), Carmen Erb (slagw), Peter Degenhardt (p, kl), Hugo Read (sax), Silke Aichorn (hrp) en het Ensemble New Art o.l.v. Fuat Kent. Naxos 8.559290 (54’45”). 2004 

 

In 1968 voltooide Crumb zijn ‘Songs, Drones and Refrains of death’ als een van zijn meest gekwelde composities. Het was de climax van een krachtige en heel effectieve reeks vocale en instrumentale werken gebaseerd op gedichten van Gabriel Garcia Lorca die de componist in de jaren zestig erg bezighielden. Hun welsprekendheid en sfeer heeft hij daarna nooit meer overtroffen. 

In de ‘Songs, Drones and Refrains of death’ vormen de vier door bariton Nicholas Isherwood gezongen liederen over de dood de kern. Elk daarvan wordt voorafgegaan door een van de instrumentale refreinen, alle rond dezelfde ritmische figuur, terwijl de ‘drones’ in twee liederen een dominerende rol spelen

Bij alle constructieve vernuft is het vooral de duistere kracht van de muziek zelf die diepe indruk maakt. Samen met de blijken van virtuoze vocale technieken. Het tweede stuk werd geschreven voor gitarist David Starobin en is hier uitgevoerd door Alexander Swete.

In ‘Quest’, een gitaarconcert uit 1994 geldt hetzelfde, al bevindt het werk zich op de grens van kitsch. Aan beide goede uitvoeringen ligt dat beslist niet. De componist schreef zelf de toelichtingen en de muziek is het aanhoren waard. Leuk om de Duitse harpiste Silke Aichorn ook in dit gezelschap aan te treffen.