CD Recensies

CANTELOUBE: CHANTS D'AUVERGNE, GOMEZ, UPSHAW

Canteloube: 18 Chants d’Auvergne; Emmanuel: 6 Chansons bourguignonnes. Dawn Upshaw (sopraan) met het Opera orkest Lyon o.l.v. Kent Nagano. Erato 0630-17577-2 (56’39”). 1996

Canteloube: 17 Chants d’Auvergne; Fauré: Pavane op. 50; Suite Masques et bergamasques op.112. Jill Gomez (s) met resp. het Royal Liverpool orchestra en het London philharmonic orchestra o.l.v. Vernon Handley. Classics for pleasure 575.138-2 (77’36”). 1985/1974

 

De intrigerende combinatie van onschuld en gekunsteldheid is een graag gekoesterde factor in tal van kunstvormen. Op muziekgebied vormen Canteloube’s Chants d’Auvergne daar een fraai voorbeeld van. Deze verzameling volksliederen uit de geboortestreek van de componist is in wezen nogal simpel van aard, maar wel erg verleidelijk sierlijk en vernuftig kleurig georkestreerd.

Nadat ze haar tocht door Auvergne heeft beëindigd, zet Dawn Upshaw haar reis door Frankrijk heel leuk voort in een andere streek, het Pays de Beaune dat muzikaal is uitgebeeld in een adaptatie door Maurice Emmanuel van Bourgondische volksliederen volgens het recept van Canteloube. Upshaw maakte voor Erato in 1994 al een cd met liederen van Canteloube, maar droeg toen het populairste, ‘Baïlèro’ niet bij. Hier is het gelukkig wel. Zangeres en dirigent hebben opnieuw nagedacht over het folkloristische karakter van dit materiaal en ze vermijden in hun voordracht sentimentaliteit, maar schuwen niet uiting te geven aan momenten van charme en drama. Het klinkt allemaal echt fleurig en landelijk.

Op de oudere Classics for Pleasure opname schakelt Jilli Gomez nog een tandje sensualiteit bij en benadert ze ook wat beter het rustieke volksmuziekkarakter van dit materiaal. Jammer dat ze niet meer van deze liederen opnam. Vernon Handley begeleidt sympathiek en zorgt met een tweede orkest voor uitermate plezierige, frisse en levendige vertolkingen van twee kernwerken van Fauré.

Samen vormen beide uitgaven een aardig correctief op de al te sensuele Canteloube benadering van Te Kanawa (Decca 444.995-2) en een mooie aanvulling op wat Von Stade (Sony 63063)  en De los Angeles (EMI 566.978-2) lieten horen. Maar feitelijk nog steeds het meest idiomatisch in dat repertoire is Davrath (Vanguard 08.8002.72).