Couperin, Fr.: 19 deeltjes uit Ordres nr. VI-25 van Livres de clavecin; Duphly: La Pothuïn. Alexandre Tharaud. Harmonia Mundi HMC 90.1956 (65’18”) 2007

Couperin op de concertvleugel. Het mag gelukkig weer. Tharaud maakte overigens een welbewuste keuze uit de talloze meer voor piano geschikte deeltjes die hij ook inderdaad uitgesproken pianistisch behandelt. En binnen die keuze zorgt hij voor veel afwisseling. Hij beschikt verder over een voortreffelijk geprepareerde Steinway D waarvan het mechaniek razendsnel repeteren toestaat. In Musète de Taverni (à 5 mains, dus in play-back gerealiseerd en voorzien van slagwerkrinkeltjes). In Bruit de guerre is gezorgd voor een extra Duwal trom om het oorlogs marsritme kracht bij te zetten.

Hoogtepunten uit het recital zijn Les ombres errantes en La muse Plantine’; erg geestig is meteen aan het begin Les baricades mistérieuses. Een grote concertvleugel in Le carillion de Cithère lijkt echter wat minder passend al maakt Tharaud er best wat moois van. Verrassend zijn de in Le tic-toc-choc ou les Maillotins en Les tours de passé-passe aangebrachte onvermoede accenten.

Een goede vondst is om dit recital te besluiten met Duphly’s uitermate romantisch en dichterlijk aandoende La Pothouïn. De pianoklank is mooi helder en duidelijk, maar een iets directer, ‘kaler’ klank had geen kwaad gekund om de klavecimbelherkomst niet geheel te verloochenen. Gek detail: in het aardige begeleidende boekje met zinvolle uitspraken van de pianist had men blijkbaar een afkeer van het accent grave dat nogal ‘ns is verwisseld met een accent aigu. En dat voor een Franse uitgever…..