Corelli: 12 Concerti grossi op. 6. The English Concert o.l.v. Trevor Pinnock. Archiv 423.626-2, 459.451-2 (2 cd’s, 1 u 29’41”). 1987/8

Het begrip zelfverwerkelijking is niet een modieus begrip van nu, maar als het al niet eerder was dan werd het de mensen in de baroktijd, geconfronteerd met een rationeel harmoniserend wereldbeeld duidelijk dat hij niet zonder gevoelens verder kon.

Musici gingen hun instrumenten eenzelfde speelruimte geven, onder andere door gebruikmaking van het ‘concertante principe’. Wat dat betekent, wordt op haast exemplarische wijze duidelijk aan de hand van de Concerti grossi van Arcangelo Corelli. Ook tegenwoordige musici beschikken over heel wat speelruimte in hun interpretaties omdat de componist heel spaarzaam was met zijn voordrachttekens.

In de ruim veertig jaar van zijn werkzame leven moet de componist heel wat (kamer)orkestrale muziek hebben geproduceerd, maar zijn 12 Concerti grossi op. 6 vormen de kern van wat daarvan overleefde. Veel ging verloren, maar dankzij muziekuitgever Roger Etienne uit Amsterdam beschikken we over deze werken in ongeschonden vorm. Het bijzondere is dat het eerste achttal als da chiesa is geconcipieerd en het laatste viertal als da camera dus zonder en met bij naam genoemde dansdelen. Het gaat stuk voor stuk om meesterwerkjes in hun genre.

Trevor Pinnock beseft al deze uitgangspunten en maakt met zijn in oude muziek doorknede ensemble dat al dit oude weer als gloednieuw verschijnt.