Chopin: 4 Scherzo’s. Ivo Pogorelich. DG 439.947-2. (41’50”). 1995

Pogorelich zoekt hier op zijn altijd wat uitdagende manier de uitersten van expressie en hij doet dat zo bewonderenswaardig dat men sommige overdrijvingen graag vergeeft. Dat blijkt meteen in het eerste Scherzo dat hij met enorme, haast demonische vaart inzet om dan in het middengedeelte, gebaseerd op het Poolse liedje Slaap Jezuskind juist sterk te vertragen zonder dat de spanning een moment verslapt. Zijn grote gevoel voor ware structuren toont hij in het tweede Scherzo dat hij meesterlijk begint om opnieuw in het middengedeelte alle dichterlijke expressie volledig uit te peuren. Het klinkt allemaal doodsimpel, maar is het natuurlijk allerminst.

Verrassend genoeg worden de contrasten in nr. 3 eerder verkleind dan vergroot, zonder blijken van opgelegde virtuositeit. Hierna komt ook de grillige sfeer uit nr. 4 prachtig naar voren. Dat de cd na ruim veertig minuten is afgelopen, vergeeft men in zo’n geval graag.

Zelfs een Maurizio Pollini (DG 431.623-2) is hier overklast; interessant zijn nog wel Simon Tprceski (EMI 375.586-2) en Sviatoslav Richter (Olympia OCD 338 of Regis RRC 119).