Cilea: Adriana Lecouvreur. Joan Sutherland(s), Carlo Bergonzi (t), Leo Nucci (b), Francesco Ellero d’Artegna (t), Cleopatra Ciurca (ms) met het Ensemble van de Opera Wales o.l.v. Richard Bonynge. Decca 425.815-2 (2 cd’s, 2u 13’33”). 1988
Een grote toneelspeelster wordt slachtoffer van een gifmoord en de muziek van Francesco Cilea (1866-1950) maakt daar wat bijzonders van in zijn opera Adriana Lecouvreur uit 1902. De slotscène behoort tot de pakkendste uit de opera: verismo ten top.
De componist baseerde zich met zijn librettist Colautti op een driehoeksverhouding die daarvoor dankzij het gelijknamige drama van Scribe en Legouvé al groot succes had gehad dankzij toneelsterren als Sarah Bernardt en Eleonora Duse in de rol van Adrienne Lecouvreur die in de vroege achttiende eeuw verliefd raakte op Maurizio, de vrermomde Poolse troonpretendent op wie ook de jaloerse princesse Bouillon een oogje heeft. Tenslotte loop de geschiedenis slecht af wanneer Adriana aan een bos viooltjes ruikt.
Cilea, voortreffelijk melodicus, voorzag het drama van elegante pastiches op achttiende eeuwse muziek en zorgde voor een paar prachtige aria’s voor de heldin: ‘Io son l’umile ancella’ en ‘Poveri fiori’.
Het fascinerende portret van de zingend declamerende en declamerend zingende diva is door velen gegeven, want het lijstje met opnamen is lang. Op dat lijstje komen we Magda Olivero, Renato Capecchi en Mimi Aarden tegen in een opname met Groot omroepkoor en omroeporkest onder Fulvio Vernezzi (Verona 27077/8) uit 1965, maar ook paren als Olivero/Corelli (Opera d’oro 1410), Tebaldi/del Monaco (Decca 430.256-2), Scotto en Domingo (Sony SM2K 79310), Caballé/Domingo (Gala GL 100.527) en anderen. Jammer dat we hierbij Callas niet aantreffen.
Natuurlijk zijn er ook dvd opnamen. Eentje met Freni/Dvorsky (Opus Arte OA LS 3011 D), een andere met Gheorgiu/Kaufmann (Decca 074-3459) en zelfs nog eentje met Sutherland uit Sydney, 1990 (Opus Arte OA F 4003 D).
Sutherland mag dan misschien niet de volle intensiteit uit haar rol halen, in vocaal opzicht is Olivero eigenlijk onovertroffen, maar ze zingt warmhartig en overtuigt in haar testaria die een waar credo van een actrice is geworden. Cleopatra Ciurca is gepast vilein als de prinses en Carlo Bergonzi is een heldhaftige Maurizio.