Chopin: Scherzo’s nr. 1 in b op. 20, 2 in bes op.31, 3 in cis op. 39 en 4 in E op. 54;  Berceuse in Des op. 57’; Barcarolle in Fis op. 60. Maurizio Pollini. DG 431.623-2 (50’28”). 1990

Een scherzo was oorspronkelijk een vrij luchtig stuk dat menuet en trio afloste als een kort, geanimeerd deel in een sonate of symfonie. Beethoven ontwikkelde het tot een nog levendiger component van een grootschaliger werk, maar in Chopins handen kreeg deze vorm volledige onafhankelijkheid terwijl hij het van iedere soort humor ontdeed.

Net als bij de Ballades gaat het om vrij uitgebreide klankgedichten waarin de componist zijn stormachtigste gedachten toont.

Ooit zorgde Sviatoslav Richter (Olympia OCD 338) voor prachtvertolkingen, maar Pollini boeit niet minder. Hij staat zo ver boven de technisch-interpretatieve problemen, dat hij alle aandacht kan schenken aan een extra dimensie, aan drama bijvoorbeeld. Wat een allure!

De Berceuse klinkt elegant en vrij koel, de Barcarolle krijgt in dezelfde geest iets dansants mee.