Cabezón, A. de: Libro de cifra nueva nr. 1- 42. Glen Wilson. Naxos 8.572475/6 (2 cd’s, 2u. 20’59”). 2011

Cabezón, A. de: Obras de músíca (compleet). Harmonices Mundi, La Moranda, Italiaanse viole da gamba kwartet o.l.v. Claudio Astronio. Brilliant Classics 94346 (7 cd’s, 7u. 33’52”). 2012

Cabezón, A. de: Obras de músíca (gedeelten). Doulce Mémoire o.l.v. Denis Raisin-Dadre. Ricercar RIC 335 (65’15”). 2012

Gelukkig is er een toenemende trend van gespecialiseerde musici om muziek uit een ver verleden niet puur academisch, maar creatief uit te voeren. Een betere kennis van de oude muziek inclusief de historische en sociale context plus  voldoende zelfvertrouwen van de uitvoerenden zijn daarvoor noodzaak.

Om een kijkje te nemen in de tijd van Philips II (1527-1598) en zijn vier vrouwen in Spanje hebben we muziek van Du Cauroy, Ferrabosco, Hume, Milán, Morley, Pisador, Valderrábano, Vasquez, Hernando de Cabezón, Venegas de Henestrona en zoals in dit geval Antonio de Cabezón (1510-1566). Wie trouwens een algemeen panorama van deze uitingen wil beluisteren, kan terecht bij Charivari Agréable (Signum SIGCD 006).

Dat we over deze muziek beschikken is vooral te danken aan de zoon Hernando de Cabezón (1541-1602) die onder de titel Obras de musica para tecla, arpa y vihuela een grote anthologie van zijn blinde vader, die primair organist was, uitgaf. Daarbij gaat het om vele gewijde en seculiere muziekstukken in 4-, 5- of zesstemmige vorm voor toetsinstrument en getokkelde strijkinstrumenten die moeten worden gespeeld in een stijl die sinds de Renaissance gangbaar was.

Een vrij volledig overzicht van dit materiaal is te vinden op de royale uitgave van het Italiaanse ensemble op Brilliant Classics met heel stijlvolle, goede verklankingen die een goed beeld geven. 

Het Franse ensemble Doulce Memoire verrijkt in de Ricercar opname de van nature instrumentale werken gezien hun vaak vocale achtergrond van enige chansons betreft met zanginbreng in een combinatie met spinet, luit en harp van sopraan Clara Coutouly.

En wat een grote collectie solowerken betreft, zet clavecinist Glen Wilson, als leerling van Gustav Leonardt, zich heel stijlbewust en gemotiveerd in.

In al deze gevallen is keurig voldaan aan de aan het begin van deze recensie genoemde criteria.