Chopin: Pianoconcert nr. 1 in e op. 11; Liszt: Pianoconcert nr. 1 in Es S. 124. Martha Argerich met het Londens symfonie orkest o.l.v. Claudio Abbado. DG 415.061-2, 449.719-2 (55’19”). 1968

Soms is het goed om nog eens herinnerd te worden aan een oudere opname waarvan het goed is dat deze onder de aandacht blijft. Dat geldt bijvoorbeeld voor deze, die om te beginnen aantrekkelijk is voor degenen die nu eens niet de beide concerten van Chopin of die van Liszt bijeen te hebben, maar van elk eentje.

Verder geldt dat deze uitvoeringen (en opname) nog even fris, fantasievol en sprankelend klinken als toen ze werden gemaakt. Bekend is dat Argerichs herscheppende vermogen altijd primair wordt geassocieerd met haar enorme virtuositeit en daaraan ontbreekt het ook hier niet. Er is echter veel toegevoegde waarde in de vorm van grote gevoeligheid en zin voor drama. Dat zorgt voor een flinke dosis dichterlijk contrapunt. Op de begeleiding van Abbado valt niets aan te merken en vooral van het Chopinconcert maakt hij bewonderenswaardig veel werk.

Naast ‘logischer’ koppelingen van de beide Chopin concerten door o.a. Argerich (!) (EMI 556.798-2), Perahia (Sony 07464-44922-2) en Zimerman (DG 459.684-2) en het tweetal van  Liszt met Richter (Philips 464.710-2), Nebolsin (Naxos 8.570517) en Zimerman (DG 423.571-2) is dit zeker een cd om in ere te houden.