Donizetti: Poliuto. Maria Callas, Franco Corelli, Nicola Zaccaria, Ettore Bastiani, Piero de Palma, Rinaldo Pelizonni, Virgilio Carbonari, Giuseppe Morresi met het Ensemble van La Scala Milaan o.l.v. Antonino Votto. EMI 565.448-2 (2 cd’s, 1u. 50’59”). 1960

Donizetti: Poliuto. José Carreras, Katia Ricciarelli, Juan Pons, László Polgár, Paolo Gavanelli, Harry Peeters met het koor van de Weense Zingakademie en het Weens symfonie orkest o.l.v. Oleg Caetani. Sony M2K 44821 (2 cd’s, 1u. 46’03”). 1986  

Na een afwezigheid van twee seizoenen keerde Maria Callas naar de Scala terug om nog eens een triomf als deze te vieren. De bij die gelegenheid gemaakte mono opname laat de mate van die triomf goed horen. De muzikale verbeelding, haar inlevingsvermogen en de intensiteit van haar communicatie bereiken hier een hoogtepunt. Ze toont nog eens ondubbelzinnig aan hoezeer ze zich de rol van Paolina eigen maakte in al heer serieusheid en natuurlijke ernst. Ze klinkt intens in de langzame gedeelten en bijtend briljant in de coloraturen, al hebben deze het van haar bekende scherpe randje.

Franco Corelli is erg heldhaftig als Poliuto in deze Romeinse tragedie en hij zingt zelfs subtieler en gevoeliger dan we van hem gewend zijn. 

Ettore Bastinani als Severo en Nicola Zaccaria als Callistene vullen het team zangers fraai aan en ook de kleinere rollen zijn goed bezet. Het koor klinkt soms wat ruw en Votto zorgt als dirigent voor de vereiste dramatische impact.

Jammer dat de opname nogal variabel en niet optimaal klinkt. Wat dat betreft, biedt Sony een aardige vluchtroute.