Dvorak: Slavische dansen op. 46 nr. 1-8 B. 83 (bew. Albert von Dönhoff); Symfonie nr. 9 in e op. 95 B. 178.  (bew). Pianoduo Trenkner-Speidel.  MDG MDG  930.2007-6  (80’37”). 2016

Het spectaculaire succes van de eerste reeks Slavische dansen uit 1878 veranderde                 de reputatie van Dvorak van veelbelovend amateur tot gezaghebbend internationaal componist. De dansen, in hun oorspronkelijke vorm geschreven voor twee piano’s, zijn gebaseerd op populaire Tsjechische dansritmes, met name op de polka, dumka en de furiant.

Wat deze dansen zo geliefd maakte, is de combinatie van aanstekelijke melodieën en wat Smetana omschreef als ‘een welhaast Beethoveniaanse beheersing van de motief ontwikkeling’.

Het bekendst zijn deze dansen in de latere orkestbewerking, maar sinds Alfred Brendel en Walter Klien in 1956 (Vox CDX 5176) voor een eerste LP uitgave met deze werken in de oorspronkelijke versie voor 2 piano’s zorgden, volgden heel wat andere opnamen van deze eerste reeks dansen: van Katia en Marielle Labèque (Philips 426.264-2), Yaara Tal en Andreas Groethuysen (Sony 88697-79212-2), Claire Désert en Emmanuel Strosser (Mirare MIR 042), Duo Crommelynck (Claves CD 50-9107), Silke-Thora Matthies en Christian Köhn (Naxos 8.553138) en Claire Chevalier en Jos van Immerseel (Alpha 282).

Het uit Evelinde Trenkner en Sontraud Speidel bestaande Duitse piano komt nu echter met een bewerking van Albert Dönhoff, die de acht dansen geschikt maakte om deze vierhandig op één vleugel, in dit geval een Steinway Concert grand D uit 1901 te spelen.

De beide dames zorgen dat de instrumentale lijnen en de dynamiek nauwgezet in evenwicht zijn zonder dat dit de ritmische spontaniteit in de weg staat.

Eenzelfde aanpak, toegepast op de tot de structurele kern herleide Nieuwe Wereld symfonie, herleid tot een even helder en fris resultaat. Zo hebben deze interpretaties beide uitermate veel te bieden, juist ook omdat de meeste andere duo’s de combinatie het de dansen op 72 nr. 1-8 bieden.