Debussy: Préludes, boek 1; Suite bergamasque. Vanessa Benelli Mosell.  Decca 481.6552 (77’14”). 2017

Mogelijk om dit Debussyrecital tot één cd te beperken, nam Vanessa Benelli Mosell alleen het eerste boek van de Préludes op en combineerde dat met de vierdelige Suite bergamasque om het schijfje vol te maken.

Deze eerste bundel Préludes uit 1910 vormt onderdeel van Debussy’s laatste descriptieve pianowerken. Titels als ‘La cathédrale engloutie’ wijzen op een zekere verbondenheid met met de toespelingen uit de Images, maar andere, zoals ‘Danseuses de Delphes’ en La danse de Puck’ eerder invloeden van populaire muziek tot Napolitaanse liederen en music hall melodieën suggereren. 

Het lag trouwens nooit in de bedoeling van de componist dat deze twaalf stukken achter elkaar moesten worden beluisterd. Ook is evident dat het voor de uitvoerende veeleisende stukken zijn. Alleen de Études vergen nog meer.

Het lag in de lijn der verwachting dat Vanessa Benelli Mosell van dit recital iets bijzonders maakt en inderdaad wet ze de door de componist bedoelde beelden in al hun verfijnde doorschijnendheid mooi op te roepen. Soms krijgt de muziek zelfs een haast een orkestraal aanzien.

Benelli Mosells weergave van dit dozijn werken is natuurlijk (en zoals verwacht)

in technisch opzicht onberispelijk, om het even of het gaat om de ritmische détails van La danse de Puck of de gelaagdheid van La cathédrale engloutie. De humor van La sérénade interrompue komt goed naar voren en het meisje uit La fille aux cheveux de lin krijgt kleur.

Hier kan ze een vergelijking met Aimard (DG 477.998-2) die wel alle Préludes op één schijfje kreeg, Zimerman (DG 435.773-2) en Michelangeli (DG 413.450-2) volkomen aan.

Heldere texturen en een zorgvuldig gekozen kleurenpalet van pasteltinten maken ook van de zonder overdreven rubato maken ook van de Suite bergamasque met een quasi dansant ‘menuet’ en ‘passepied’ en een sfeervol ‘Clair de lune’ een feest.

En nu maar hopen, dat ook de tweede bundel Préludes van haar volgt…..