Debussy: Préludes, boek 2 nr. 1-12; En blanc et noir. Maurizio en DaniellePollini. DG 479.8490 (48’41”). 2016

Het was ongeveer twintig jaar gelden, namelijk in 1998 dat Pollini een opname van de eerste bundel Préludes van Debussy, samen L’îsle joyeuse maakte (DGG 445.187-2). Eindelijk voegt hij nu de rest van boek 2 toe. Terecht maakt hij de reeks compleet.

Destijds kreeg dat eerste deel nogal gemengde reacties. Positief was de grote beheersing en de serieuze opzet van zijn spel, minder gunstig werd het gebrek aan verbeelding beoordeeld waardoor teveel facetten van de muziek - humor, sprankeling, spot, speelsheid, onderbelicht bleven.

Sinds hij die opname maakte, beperkte Pollini zijn optredens en helaas werd ook zijn spel wisselvalliger. Het élan, de energie en het briljante van zijn vroegere optredens gingen helaas wat  verloren.

Natuurlijk zijn ook in deze uitgave van de Préludes II nog best gedeelten te bewonderen omdat de pianist helder en scherp gefocusseerd speelt en kleurt. Maar iets meer expressieverschillen zouden veel goed hebben gedaan.

Zo is er weinig Spaans aan ‘La puerta del viño’, terwijl poker face vertolkingen van ‘General Lave - eccentric’ en ‘Hommage à Pickwick Esq.’ deze stukken ook geen goed doen.

Aardig is dan weer wel om hem met zijn zoon Daniele samen in de drie delen Blanc et noir te horen. Dat is wel een heel geslaagde weergave van één van Debussy’s beste late werken. 

Klein bijkomend bezwaar is ook de geringe hoeveelheid muziek op deze cd.

Voor de totale Préludes blijft een terugkeer naar Zimmermann (DG 435.773-2) en Aimard (DG 477.998-2) geboden. Ik moet trouwens ook Gieskeking (EMI 565.855-2) nog maar eens te voorschijn halen.