Debussy: Préludes I nr. 1-12; Préludes II nr. 1-12; Études nr. 1-12; Images 1 nr. 1-3 en 2 nr. 1-3; Arabesques nr. 1 en 2; Tarantelle Styrienne; Ballade; Mazurka; Rêverie; Valse romantique; Suite bergamasque; Pour le piano; La plus que lente; Estampes; Children’s corner; L’îsle joyeuse; Masques; Hommage à Haydn; Berceuse héroïque; D’un cahier d’esquisses. Hans Henkemans. Decca 482.9409 (4 cd’s, 4 u. 27’09”). 1951/6
Deze heruitgave van de Debussy opnamen die Philips in de jaren ‘vijftig vorige eeuw maakte van Hans Henkemans is een feest voor het oor. Er is weinig nostalgisch aan, want de verklankingen zijn hoogt actueel en dat ze keurig gerestaureerd door Magdalena Huebner en Philippe Pauly van Franse Universal in mono klinken is voor deze pianomuziek nauwelijks een bezwaar.
Voordat hij zich in 1969 terugtrok van het concertpodium om zich als psychiater aan zijn praktijk te te wijden, heb ik Henkemans (1913-1995) vele malen als onze beste toenmalige Mozart- en Debussy vertolker in Amsterdam en Amersfoort gehoord.
Eigenlijk is dit album met de bijna volledige pianowerken van Debussy waaraan alleen ontbreken La boîte à musique uit 1913, de Danse bohémienne uit 1880, de Élégie uit 1915, de 6 Épigraphes antiques uit 1914, Morceau de concours uit 1904, de Nocturne uit 1892, Page d’album (oorspronkelijk Pièce pour le vêtement du blessé), Le petit nègre uit 1909, Les soirs illuminé par l’ardeur de charbon (1917) uitgegeven ter gelegenheid van de herdenking van Debussy’s honderdste sterfdag 18 maart 2018 is feitelijk meer een eerbetoon aan de pianist.
Na jaren opnieuw te horen hoe fijnzinnig en raak typerend hij de beide reeksen Préludes speelde, is haast een wonder dat menige latere vertolking enigszins in de schaduw plaats, uitgezonderd Krystian Zimerman (DG 435.773-2). Luister maar naar het elegante ‘Danse de delphes’, het tere ‘La fille aux cheveux de lin’, het kille ‘Ce qua vu le vent du plain’ de noblesse van ‘La cathedrale engloutie’, het wazige ‘Brouillards’, het geheimzinnige ‘La danse de Puck’, het veerkrachtige ‘Général Lavine - eccentric’ en ‘Hommage à S. Pickwick Esq.’
In de twaalf Ètudes laat hij horen hoe onderzoekend en avontuurlijk deze stukken kunnen klinken. Uitgekiende verbeelding bepaalt zijn weergave van Images, de contouren van de Suite bergamasque met voorop ‘Clair de lune’
krijgen een volmaakte vorm, in ‘Doctor Gradus ad Parnassum’ wordt de herkomst van Clementi’ études belicht, de syncopen in Golliwogs cakewalk’ verluchten de dansante melodie en in ‘L’îsle joyeuze’ wordt Watteau’s schilderij L’embarquement pour Cythère haast zichtbaar gemaakt.
Het uitgebreide programmaboekje bevat o.m. een waardevol essay van de pianist met zijn gedachten en opvattingen over Debussy.
Geweldig dat dit moois als weergaloos palet van kleur en textuur, van licht en schaduw nu gebundeld in optima forma weer voorhanden is. Vergelijk het maar eens met de iets eerder uitgebrachte volledige opnamen van Walter Gieseking (EMI 565.855-2) en de latere van bv. Jean-Yves Thibaudet (Decca 452.022-2, 460.247-2).