Debussy: Préludes, band II, nr. 13-24 L. 123; La mer (bew.) L. 109. Alexander Melnikov en Olga Pashchenko. Harmonia Mundi HMM 90.2302 (63’32”). 2017

Van verrassingen gesproken. Als recitalpianist kenden we Alexander Melnikov vooral van de Preludes en fuga’s van Shostakovitch (Harmonia Mundi HMC 90.2019/20) en de nodige duo-opnames. Maar is hij ook een goede vertolker van impressionistische werken?

Datzelfde geldt voor ‘onze’ Olga Pashchenko die we met haar fortepiano specialisme eerder op cd liet horen in het programma Transitions (Fuga Libero FUG 598) met werken van Dussek, Beethoven en Mendelssohn), Pianowerken van Beethoven (Alpha 201) en de Pianosonates nr. 21, 23 en 26 van Beethoven (Alpha 365).

Dat we gerust kunnen zijn over beider vermogen om zich met het juiste stijlbesef in te leven in de op heel eigen wijze beeldende muziekwereld van Debussy, blijkt al na een paar minuten luisteren naar deze cd.

Melnikov plaatst eerst de vaak op natuurindrukken gebaseerde bondige muziekvormen van Debussy’s Préludes II in een juist kader van sfeer en mysterie om vervolgens met als opvallende partner Olga Pashchenko de bewerking voor 4 handen de verschillende gedaantes van La mer in al hun rustig of stormachtig reagerende golfbewegingen op te roepen. Debussy had een hekel aan het begrip impressionisme en sprak liever van pointillisme. In de pianobewerking is daar ook eerder sprake van. De zwart, blauw, gris en wittinten kan men er zelf wel bij verzinnen.

Van Debussy’s bewerking van La Mer uit 1905 voor Piano vierhandig bestaat al een handvol (minstens vijf) opnamen van mindere goden, maar deze van een hecht spelend, goed nuancerend en in harmonie fraserend nieuw partnership imponeert minstens zo sterk. Een bijzonderheid is nog dat hiervoor een oude Érard vleugel is gebruikt. 

Nu maar eens niet gaan vergelijken, maar gewoon met overgave genieten en hopen dat Melnikov ook Préludes I opneemt en met Pashchenko meer 4-handige werken toevoegt.