Dieupart: Blokfluitsuites nr. 1-6, nr. 1 in G, 2 in a, 3 in e, 4 in Bes, 5 in g en 6 in F. Isabel Favilla (blokfl), Roberto Alonso Álvarez (vc), Guillio Qurici (theorbe) en João Rival (kl). Brilliant Classics 95572 (52’21”). 2017

Eén van de kenmerken van de zeventiende Franse cultuur was een hoge mate aan gevoelsmatige terughoudendheid. Het openlijk tonen van emoties werd niet erg op prijs gesteld en dat verklaart waarom de Franse instrument le muziek zelden iets Thea trans heeft. In het geval van Charles (of François) Dieupart (na 1667-1740) komt daar nog bij dat hij een belangrijk deel van zijn loopbaan als directeur van het Queens theatre in Londen doorbracht.

Primair werd Dieupart bekend met zijn Klavecimbelsuites maar hij verdient zeker ook aandacht met de zes sonates voor fluit en basso continuo die in 1717 door Walsh werden gepubliceerd. Deze sonates zijn vier tot achtdelig en bevatte uiteraard elegante dansdelen. Que stijl vinden we het nodige van Corelli terug in deze door instrumentale brille en elegante eenvoud gekenmerkte werken.

Het is leuk te horen welke heel mooie vruchten de deels aan het Koninklijk conservatorium in Den Haag genoten opleiding oude muziek bij de Braziliaanse blokfluitiste Isabel Favilla (die ook barokfagot speelt) heeft afgeworpen. Ook de stijlvolle, historisch verantwoorde begeleiding helpt deze opname tot een begeerlijk object te maken.