Davies, T.: Spine. Iris; Static; Dark Ground; Loure; Falling angel; This love; Make black white; Loopholes and lynchpins; Spine. Resp. Simon Haram (sax) met de Birmingham contemporary music group o.l.v. Christopher Austin, Samuel Boden (t) en Huw Watkins p), Joby Burgess (slagw), Daragh Morgan (v), Concordia, Azalea o.l.v. Christopher Austin. NMC D 176 ( 77’19”). 2010/2
Tansy Davies (1973) won in 1996 de BBC Young composer’s Competition maar begon als gitariste in een rockband, studeerde later ook hoorn en componeert vaak op bestelling. Op haar website introduceert wordt ze stoer geïntroduceerd met de woorden: “Tansy Davies write music that is sleek, hot, earthy, physical. Her instruments glint and sigh and thrust. Her textures are lean and gleaming, Her rhythms are all punch and sinew”.
In de rubriek ‘Facing the music’ had de Guardian een interessant interviewtje met haar waaruit haar eruditie en uitgesproken opvattingen blijken.
In haar werk zijn invloeden van de klassieke avant-garde, funk en experimentele rock te vinden. Dat zo iemand interessant is om voor drie maanden als huiscomponist van het Concertgebouworkest naar Amsterdam te halen, lijkt een goed idee. Laten we benieuwd zijn naar wat dit oplevert.
Om een beter idee te krijgen van haar werk, kan deze cd goed dienen. Daaruit blijkt, dat hoewel Davies compositie studeerde bij Simon Bainbridge en Simon Holt ze al gauw haar heel eigen weg insloeg en zich in korte tijd een avontuurlijke muziektaal eigen maakte., puttend uit invloeden van de klassieke traditie, de populaire cultuur en techno. Binnen die stijlen en vormen danst ze haar eigen rondo.
Het is aardig gaandeweg in dit programma mogelijke inspiratiebronnen te ontdekken, bijvoorbeeld Scarlatti in Loopholes and lynchpins, Bach in Loure en duistere rituelen in Dark ground. In Make black white wordt Dowland gedeconstrueerd en met Iris belanden we in de wereld van sjamanen. Falling angel gaat gepaard met angstaanjagende geluiden, Static heeft een erotische lading en This love klinkt klaaglijk.
Afwisseling genoeg en men blijft gefascineerd luisteren naar deze optocht van totaal verschillende werken die behalve dat ze alle meer dan competent worden uitgevoerd ook iets laten horen van een veelzijdige, knappe componiste die zich behalve in de korte (90’ durende) opera Between worlds uit 2015 nu dus ook in iets voor grootschalig symfonie orkest gaat laten horen.