Dupont: Les heures dolentes; Jour d’été; Le chant de la destinée. Filharmonisch orkest Luik o.l.v. Patrick Davin. Fuga libera FUG 751 (57’53”). 2018

De Franse componist Gabriel Dupont (1878-1914) was voor velen slechts een naam uit muziekgeschiedenisboeken of uit Wikipedia, hoewel er opnamen zijn van zijn lie deren door Lionel Peintre en Maria-Catherine Girod (Timpani 1C10989), van zijn Poème pianokwintet en wat pianowerken met opnieuw Girod en het Prazák kwartet (Mirare MIR 238) en zijn volledige pianowerken op 2 cd’s met Emile Naoumoff (Saphir LVD 1097). Maar dit is de eerste opname van al zijn orkestwerken.

De in Caen geboren componist studeerde in Parijs bij Gedalge en Massenet, maar legde zich daarna nu studie bij Guilmant en Widor vooral toe op het orgel, waarvan discografisch niets blijkt.

In 1901 tijdens zijn militaire dienst kreeg hij tbc waarvan hij deels herstelde en een rol in het Parijse muziekleven speelde, vergeefs naar een eerste prijs van de Prix de Rome streefde, maar in 1903 stak de tbc opnieuw de tbc de kop op en genas daar maar niet van totdat hij in 1914 te jong stierf.

Hij liet blijkbaar slechts drie orkestwerken na, waarbij Les heures dolentes  de wat prozaïsch getitelde delen’ Épigraphe - la mort rôde’, ‘Des enfants jouent dans le jardin’, ‘Le soir tombe dans la chambre’ en ‘Nuit blanche - hallucinations’ heeft; Jour d’été bevat ‘Matinée ensoleillée’, ’Sous-bois’ en ’Nocturne’.

Deze goed verzorgde uitvoeringen maken een aangename, beeldende indruk.