Dennehy: The last hotel. Robin Adams (b., echtgenoot), Claudia Boyle (s., vrouw), Katherine Manley (s., echtgenote), Mikel Murfi (begrafenisondernemer) Sophie Motley en Donnache Dennehy (bijdragen op tape) met het Crash ensemble o.l.v. Alan Pierson. Cantaloupe Music CA 21143 (74’13”). 2018

De Ierse componist Donnacha Dennehy (1970) schreef in 2015 in samenwerking met de toneelschrijfster Ena Walsh zijn eerste (van de drie) opera’s The last hotel. Geen vrolijk werk want het bewuste hotel is e plek waar zelfmoordenaars heen gaan om hun daad te volbrengen. Het is een duister drama over een Engels stel dat naar Ierland gaat om tegen forse betaling een Ierse vrouw te ontmoeten die met hun hulp zelfmoord wil plegen. Op de achtergrond is een gespierde begrafenisondernemer steeds dreigend aanwezig. Ze ontmoeten elkaar in een hotel dat slechts één verdieping blijkt de hebben (de vierde) met slechts één kamer (nr. 4). 

Het verhaal gaat niet over de ethiek van de zelfbeslissing in zulke gevallen, maar meer over de geestesgesteldheid van de betreffende mensen. Maar ondanks dat tragische doel waar naartoe wordt gewerkt, heeft het werk in 21 nummers ook wel grappige momenten. 

Bij de zangers valt vooral Claudia Boyle met haar verfrissende stem ondanks haar kalme klachten op. Voor hun toch nog angstige sterven hebben de slachtoffers een eenzame lek gevonden.

De begeleiding bestaat uit post-klassieke kamermuziek gemaakt door een bezetting van strijkkwartet met contrabas, fluit(en), basklarinet, trombone, slagwerk, gitaar en accordeon.

Dit is misschien voor sterke, geïnteresseerde zenuwen meer iets om te lenen dan om te kopen.