Donizetti: Strijkkwartetten nr. 1 in E, 2 in A en 3 in c. Pleyel kwartet, Keulen. CPO 777.909-2 (55’19”). 2016
Donizetti: Strijkkwartetten nr. 4 in F, 5 in e en 6 in g. Pleyel kwartet, Keulen. CPO 555.240-2 (51’06”). 2014
Donizetti: Strijkkwartetten nr. 7 in f, 8 in Bes en 9 in d. Revolutionary Drawing Room. CPO 999.170-2 (53’27”). 1994
Donizetti: Strijkkwartetten nr. 10 in g, 11 in C en 12 in C. Revolutionary Drawing Room. CPO 999.279-2 (57’57”). 1994
Donizetti: Strijkkwartetten nr. 13 in A, 14 in D en 15 in F. Revolutionary Drawing Room. CPO 280-2 (64’37”). 1994
Donizetti: Strijkkwartetten nr. 16 in b, 17 in D en 18 in e. Revolutionary Drawing Room. CPO 282-2 (70’52”). 1995
Een hernieuwde belangstelling voor de werken van Gaetano Donizetti (1797 - 1848) heeft ertoe geleid dat ook minder bekende werken onder de aandacht zijn gebracht. Daaronder opera’s, maar ook zijn achttien Strijkkwartetten.
In Bologna had Donizetti les van Mattei Stanislao (een grondige theoretische opleider van - later - Rossini). Al op jonge leeftijd viel hij op door het grote gemak waarmee hij melodieën en complete composities uit de pen liet vloeien en ook door bekwaamheden die aan Mozart deden denken.
Nog voordat zijn succesvolle operacarrière begon, tussen 1818 en 1821 schreef hij vlot deze achttien Strijkkwartetten die een fascinerend inzicht geven in de instrumentale praktijk en het dramatische flair van de jonge componist.
De stijl van de vroegste daaronder doet veel denken aan Haydn als voorbeeld, de latere worden geleidelijk wat Beethoveniaanser, maar het ontbreekt steeds wat aan wereldwijsheid en verrassingsmomenten. Wat de muziek meestal zangerige muziek er niet onaangenamer en charmanter door maakt.
Voor deze enige volledige opname werd in beide eerste afleveringen het Keulse Pleyel kwartet van Ingeborg Scheerer en Milene Schuster (v), Andreas Gerhardus (va) en Marie Deller (vc) ingezet, daarna nam Revolutionary Drawing Room met Graham Cracknell en Adrian Butterfield (v), Judith Tarling (va) en Angela East (vc) met authentiek instrumentarium het estafettestokje over.
Beide ensembles zetten zich heel gedisciplineerd en toegewijd in voor optimale verklankingen van deze werken. Om uit die zes cd’s een keuze te maken voor degenen die niet de hele reeks aan hun verzameling willen toevoegen, is lastig. Misschien die met de meeste mineurwerken, dan zijn ook beide ensembles vertegenwoordigd.