Desprez: Josquin, the undead. Gombert: ‘Musae Jovis’; Desprez: ‘Baisiez moy’, Parfons regretz’, ‘Cueur langoreulx’. ‘Faulte d’argent’, ‘Petite camusette’, ‘Douleur me bat’, ’N’esse pas un grant’, ’Nymphes des bois’, ’Se congie prens’, ‘Plusieurs regretz’, ‘Je me complains’, ‘Pour souhhaitter’, ’Nimphes nappés’ ; Le Brun: ‘Si vous n’avez autre désir’; Vinders: ‘O mors inevitabilis’; Appenzeller: ‘Musae Jovis’. Ensemble Graindelavoix o.l.v. Björn Schmelzer. Glossa GCDP 32117  (78’09”). 2021

 

Op zijn manier bewijst dirigent Björn Schmelzer het zijn ensemble Graindelavoix dat bestaat uit de contratenoren Andre Hallock en Tomàs Maxé, de tenoren Albert Riera, Andrés Miravete, Marius Peterson en Adrian Sirbu plus de bassen Arnout Malfliet en nogmaals Tomàs Maxé plus Lukas Henning (luit) en Philippe Malfeyt (cither) eer aan de 26 augustus 2021 vijfhonderd jaar geleden overleden Josquin Desprez.

In zijn recital met 18 werken betrekt hij ook composities van Nicolas Gombert, Jean le Brun, Hieronimus Vinders en Benedictus Appenzeller als klachten over de dood van hun grote collega. Daarbij gaat hij uit van de opvatting dat Desprez al in zijn laatste levensjaren zijn dood voorzag en veel van zijn hier opgenomen werken gaan daarom ook over de dood.

Vooral Gomberts ‘Musae Jovis’ is van een bijzonder ontroerende schoonheid. Hij betrok het materiaal uit het in 1545 (24 jaar na de dood van Desprez) gepubliceerde ‘Septième livre de chansons’ van Tielman Susato. Ook het nieuwe arrangement van ’Nymphes des bois’ klinkt heel apart. Zo wordt Desprez met zijn prachtige Renaissancemuziek nog eens op aangrijpende en toepasselijke wijze herdacht. Dat gebeurt in de zuidelijke zangtraditie waarin ruwe randen mogen voorkomen, maar waarin ook veel zorg wordt besteed aan versieringen. Hoogtepunten zijn verder het griezelige ‘Baisez moi’ en de dodendans ‘Petite camusette’.