Draeseke: Strijkkwartetten nr. 1 op. 27 en 2 op. 35. Constanze kwartet. CPO CPO 555.281-2 (58’16”). 2017

 

Draeseke: Strijkkwartet nr. 3 op. 66, ’Scene’ op. 69b, Suite voor 2 violen op. 86. Constanze kwartet met Irina Frisardi (piano). CPO CPO  555.350-2 (58’46”). 2021

 

De in Coburg geboren componist Felix Draeseke (1835 - 1913) studeerde in Leipzig waar hij zich als een rebel gedroeg en bekeerde zich als snel tot de ’Nieuwe Duitse school’ van Liszt en Wagner. Dat kwam natuurlijk vooral tot uiting in zijn vier opera’s. Deze Draeseke mag dan misschien niet tot de topcomponisten behoren, hij was wel een uitstekend vakman en had muzikaal interessante dingen te vertellen zoals uit deze Strijkkwartetten blijkt. Dat hij in de vergetelheid raakte, is dus onterecht. Dat Liszt hem in het begin ondersteunde zegt wel wat positiefs over hem.

Behalve werken in diverse andere genres schreef hij ook drie Strijkkwartetten in 1880, 1886 en 1895. Samen met een paar aanvullende werken zijn ze opgenomen door het uit Emeline Pierre en Esther Gutiérrez Redondo (v), Sandra Garcia Hwung (va) en Marion Platero (vc) bestaande Constanze kwartet. Pianiste Irina Frisardi neemt de ruim tien minuten durende ‘Scene’ voor haar rekening.

Het blijkt om verrassend goede, interessante muziek te gaan. Meteen het begin van Strijkkwartet nr. 1 maakt dat men extra de oren spitst. En zo gaat het gestaag verder. Het viertal heeft zich aan een ontdekkingsreis gewaagd die resulteert in bijzondere, heel oorspronkelijke muziek die indringend wordt gespeeld.

Ik geloof dat ik ook maar eens naar Draeseke’s Symfonie nr. 1 en Pianoconcert (MDG MDG 335,0929-2) moet gaan luisteren. Het Nederlands kamerkoor maakte met Uwe Gronostay een opname van zijn ‘Große Messe’ op. 85 (Globe GLO 5147) en misschien ook naar zijn liederen met mezzo Ingeborg Danz, bariton Trekel en pianist Cord Garben (CPO CPO 999.826-2).