Dvorak: Pianowerken (compleet). ‘Silhouettes’ nr. 1-12 op. 8, B. 98, Menuetten nr. 1 en 2 op. 28, B. 58, ‘Dumka’ op. 35, B. 64, ‘Vergeet mij niet’ polka B. 1, ‘Polka per pedes’, ‘Polka’ in E, B. 5, ’Thema met variaties’ op. 36, B. 65, ‘Schotse dansen’ op. 41, B. 74, ‘Furianten’ nr. 1 en 2 op. 42, B. 85, ‘Walsen’ nr. 1-8 op. 54, B. 101, ‘Eclogues’ nr. 1-4 op. 56, B. 103, ‘Moderato in A B. 116, ‘Albumbladen’ nr. 1-4, ‘Pianostukken’ nr. 1-6 op. 52, B. 110, ‘Mazurka’s’ nr. 1-6 op. 56, B. 111, ‘Impromptu’ ind B. 129, ‘Dumka’ op. 12/1 B. 136, ‘Furiant’ op. 12/2, B. 137, ‘Humoresque’ in Fis B. 138, Pianostukken ‘Berceuse, Wiegenlied’ en ‘Capriccio’ op. post., B 188, ‘Vraag’ B. 128bis, ‘Albumblad’ B. 158, ‘Twee kleine parels’ B. 156, ‘Suite in A op. 98, B. 184, ‘Humoresque’ op. 101, B. 187, ‘Poëtische klankbeelden nr. 1-13 op. 85, B. 161. Ivo Kahánek. Supraphon SU 4299-2 (4 cd’s, 5u., 00’29”). 2021

 

Antonin Dvorak (1841 - 1904) beschouwde zich zelf slechts als matig pianist. Van huis uit was hij strijker. Maar hij wist wel mooi voor piano te schrijven. Geen uitgebreide, formalistische Pianosonates, maar wel een groot aantal kortere werken waarin vaak iets van de dansvorm is terug te vinden. Afgezien van het Pianoconcert en kamermuziekwerken waaraan een piano te pas komt - de Pianotrio’s, Pianokwartetten en het Pianokwintet - zijn deze solowerken nogal verwaarloosd, wat vrij onbegrijpelijk is.

Deze werken omspannen Dvorak’s hele leven en dat is hier goed te volgen omdat ze in historische ontstaansvolgorde zijn opgenomen. Het repertoire reikt van de leuke eenvoudige Polka in E van de veertienjarige tot Thema met variaties, de Suite in A en de Humoresques uit 1894. Dit laatste drietal werken behoort tot Dvoraks meesterwerken. Humoresque nr. 7 in G werd indertijd populair omdat deze was gebruikt in een film van Joan Crawford en via bewerkingen van Kreisler en Art Tatum. De Suite in A uit Dvoraks Amerikaanse tijd, is tegenwoordig beter bekend in orkestvorm.

Dit viertal cd’s bevat veel kostelijke, meest onbekende muziek die niet direct virtuoos en flitsend is, maar juist treft door zijn aangenaam intiem lyrische karakter, behalve wanneer in een furiant even heftig wordt uitgepakt. De Tsjechische pianist Ivo Kahánek (1979) voelt dit idioom instinctief heel goed aan, maar moest het zich eerst geheel eigen maken. Daarna zorgde hij voor deze waarschijnlijk niet gauw en makkelijk te overtreffen opname.

Dat blijkt na vergelijking met de in 2010 verschenen eerdere volledige uitgave van de Oekraïnsche Inna Poroshina (Brilliant Classics 94085 (5 cd’s) die iets minder vertrouwd lijkt met Dvorak.