CD Recensies

DELIBES: LAKMÉ

Delibes: Lakmé. Natalie Dessay (Lakmé), Gregory Kunde (Gérald), José van Dam (Nolakantha), Delphine Haidan (Mallika), Franck Leguérinel (Frédéric), Patricia Petibon (Ellen), Xenia Konsek (Rose) e.a. met koor en orkest van het Capitole theater, Toulouse o.l.v. Michel Plasson. EMI 556.569-2 (2 cd’s, 143’55”). 1997

 

Ook al was je in de vorige eeuw als Fransman nooit in India geweest, het land oefende een grote aantrekkingskracht uit en je kon er heerlijk over dromen in de Opéra bij werken als Bizets Pêcheurs de perles en Massenets Roi de Lahore. Om in de nadere behoefte te voorzien, zorgde Delibes daarna voor Lakmé naar Pierre Loti’s exotische Indiase novelle Rarahu. Het verhaal waarin de Indiase bevolking wordt beschouwd als kleurige exoten en de Engelse machthebbers als verwaande kwasten als niet helemaal serieus te nemen maar in de opera kan alles en de sensuele muziek van Delibes is zeker niet te versmaden.

Tweede helft jaren tachtig vorige eeuw verschenen twee opnamen van het werk, de ene met Mady Mesplé in de titelrol en Alain Lombard als dirigent (EMI 749.430-2. 567.742-2), de andere met Joan Sutherland en haar man Richard Bonynge (Decca 425.485-2, 460.741-2). Maar er was alle ruimte voor een nieuwere, betere uitgave, te meer daar Sutherland heel mooi, maar onverstaanbaar Frans zong.

Deze opera is volkomen afhankelijk van de titelrol en gelukkig voldoet Dessay aan alle voorwaarden om een frisse, meisjesachtige, kwetsbare en gevoelige Lakmé te zijn. Mesplé was ideaal in de fraaie coloraturen, maar toonde weinig drama en karakter. Beluister Dessay niet alleen in de beroemde klokjesaria, maar ook in haar sterfscène en het is duidelijk dat haar uitbeelding het ideaal dicht benadert. Gelukkig is ook Gregory Kunde een voortreffelijke Gérard, dichterlijk van aard en naast Dessay uitblinkend als de ene helft van het stel gelieven In de rest van de bezetting valt vooral Van Dam op als wraakzuchtige Nilakantha, terwijl Petibon en Leguérinel uitstekend voldoen als Ellen en Frédéric. Plasson tenslotte laat de muziek beter ademen dan Bonynge en huldigt een luchtiger toets dan Lombard. Het orkest is goed, niet geweldig, maar dit is hoe dan ook momenteel de aantrekkelijkste Lakmé.