Dvorak: Celloconcert in b op. 104; Symfonische variaties op.78. Pieter Wispelwey met het Boedapest Festival orkest o.l.v. Iván Fischer. Channel Classics CCS SA 25807 (63’01”). 2006

Pieter Wispelwey overtreft zichzelf in de live remake uit Boedapest. Natuurlijk beschikt hij met het Boedapest festival orkest en Iván Fischer over een hoogwaardiger, inspirerender begeleiding dan destijds met het Nederlands filharmonisch onder Lawrence Renes. De extremen tussen opwindende, meeslepend momenten enerzijds en lyrisch overpeinzende anderzijds zijn verder opgerekt. Neem de grote vertraging voor het tweede thema en de prachtige passage in gis uit de doorwerking uit het eerste deel.

Het passagewerk verloopt vrij impulsief en is soms sneller dan het basistempo; bravurapassages krijgen veel flair, het langzame deel heeft met de nodige portamenti iets quasi improviserends en de finale is zwierig, uitdagend met opnieuw een markant traag elegisch coda. Twijfel aan de technische beheersing, de fraaie toon en de juiste gevoelswaarden hoeft geen moment op te komen. Hooguit storen een paar eigengereide fraseringen en accenten van de solist; deze zouden bij herhaling voor wat irritatie kunnen zorgen. Een uitvoering welke men ter vergelijking naast die van o.a. Rostropovitch (DG), du Pré (BBC), Schiff (Philips), Queras (  ) en Kotena (Sony) moet beluisteren.

De 27 variaties op het thema ‘Ik  ben een fiedelaar’  van de Symfonische variaties behoren tot de ten onrechte verwaarloosde werken van Dvorak. Het is goed om ze hier als aanvulling te horen, zeker nu Fischers weergave zo goed zowel alle Tsjechische esprit als de  Brahmsachtige implicaties naar voren brengt. Kertesz (Decca) overtroffen wat dit betreft. Al met al ontstond zo een der mooiere, interessantere uitgaven